پهنه‌بندي اثرات اقليمي بر ابنيه اداري با تاكيد بر فاكتورهاي تابشي (مطالعه موردي: شهر كرمان)

پهنه‌ بندي اقليمي، يعني شناسايي پهنه هايي كه از آب وهواي يكسان برخوردارند. با گسترش روش‌هاي كمّي، روش‌هاي سنتي پهنه بندي جاى خود را به روش‌هاى نوين نظير انواع متدهاي درونيابي داده‌اند. اين پژوهش به ارزيابي پهنه بندي اثرات تابشي بر فضاهاي اداري شهر كرمان پرداخته وبر همين اساس از روش درون يابي كريجينگ معمولي با مدل‌هاي دايره‌اي، گاوسي و كروي استفاده شده و با معيارهاي خطا شامل ريشه دوم مربعات خطا (RMS) و مقدار استاندار شده آن (SRMS)، ميانگين استاندارد (Ms)، ميانگين Mean)) و متوسط مربعات خطا (ASE) به ارزيابي آن پرداخته شده است. روش تحقيق، توصيفي – تحليلي بر مباني تحليل فضايي با استفاده از سيستم GIS مي‌باشد. نتايج به دست آمده از نقشه هاي پهنه بندي اقليمي (مبتني بر فاكتورهاي تابشي) در فضاهاي اداري نشان داد كه زاويه ميل تابش خورشيد در اعتدالين بصورت عمودو در انقلابين افقي بوده است. لذا تابش خورشيد در ادارات واقع در شمال شهر بيشتر و در ادارات جنوبي به واسطه وجود كوه‌هاي پيرامون كمتر مي‌باشد. بر همين اساس تابش خورشيد در جبهه‌هاي شمالي و شرقي ماكزيمم و در جبهه‌هاي غربي و جنوبي مينيمم مي‌باشد. متناسب با ماه‌هاي ميلادي و بر داشت‌هاي صورت گرفته در اعتدالين و انقلابين مشخص شد كه طيف پراكنش گاوسي و زاويه ميل تابش عمودي در ادارات شمال شهر بيشترين تاثيرات را داشته و نحوه قرارگيري ادارات مشخص مي‌كند كه جبهه‌هاي شمالي ادارات، تابش بيشتري جذب مي‌كنند.