نظريۀ تركيبي برون‌گرايي‌–درون‌گرايي معرفتي در معرفت‌شناسي فضيلت‌محور سوسا

درون‌گرايي و برون‌گرايي يكي از مباحث مهم حوزۀ معرفت‌شناسي است. رويكرد درون‌گرايي، توجيه را بر مبناي دو مؤلفۀ اصلي مورد بررسي قرار مي‌دهد: مؤلفۀ نخست؛ داشتن قرينه توسط فاعل شناسا و مؤلفۀ دوم؛ قابل‌دسترس بودن آن براي فاعل شناسا است. برون‌گرايان در مقابل، به قابل اعتماد بودن  فرآيندهاي علي باورساز تأكيد مي‌كنند. در اين ميان رويكرد فضيلت‌محور ارنست سوسا امكان ارائۀ يك نظريۀ تركيبي مبتني بر درون‌گرايي‌– برون‌گرايي را مطرح مي‌كند. اين نظريه اگرچه در واقع رويكردي برون‌گرا است، اما دروني‌بودن توجيه در معرفت‌شناسي فضيلت‌محور سوسا بر اساس دسترسي شناختاري فاعل  شناسا به قابل اعتماد بودن فرآيند باورساز، تبيين مي‌گردد.