جايگاه تجربۀ عرفاني در مكتب اشراق سهروردي بر اساس الگوي فلسفه به مثابه روش زندگي

پي‌ير آدو معتقد است ماهيت و حقيقت ِفلسفۀ دورانِ باستان، در تجربۀ اتحاد و تجربۀ عرفاني ريشه دارد. از نظرِ او تعاليم و آموزه‌هاي مكاتبِ فلسفي، تمرين‌هاي معنوي هستند كه به منظورِ آماده‌سازيِ نفسِ مخاطب براي تجربۀ امرِ متعالي، ارائه شده‌اند. سهروردي نيز حكمتِ اشراق را مبتني بر تجربۀ امر متعالي و مشاهده و اشراق بنا مي‌كند. بنابراين در اين مقاله با استفاده از الگوي فلسفه به مثابه روش زندگي، به بررسي جايگاه تجربۀ عرفاني در مكتب ِاشراق مي‌پردازيم، تا از اين رهگذر، به شناخت هر چند عميق‌تر مسائل اين مكتب نائل گرديم. بر اين اساس هدف از تأسيس حكمتِ اشراق را مي توان، ارائۀ برنامه‌اي جامع و عملي دانست كه با كمك به ارتقاء سطح آگاهي مخاطب، او را براي تجربۀ نوعي ديگر از زندگي آماده مي‌سازد.