«واكاوي مباني قرآن شناختي نوانديشان معاصر» در مكتب نواعتزالي

چيستي وحي قرآني يكي از مهم ترين موضوعاتي است كه نومعتزله ديدگاه هاي چالش برانگيزي را پيرامون آن مطرح كرده اند و به دنبال آن بسياري از نو انديشان و دگرانديشان معاصر در اين حوزه با تاثيرپذيري از اين انديشه، جهت گيري سكولاريستي نسبت به معارف وحياني پيدا كرده اند. هسته مشترك ديدگاه هاي نواعتزالي عقل گرائي افراطي، تجربه محوري، اسطوره انگاري، زبان شناسي انتقادي بر قرائت قرآن كريم و گرايش به هرمنوتيك فلسفي است. در اين نوشتار، مهمترين مباني انديشه نواعتزالي مطرح و نارسائي آن با مدلول ايات قرآن و ادله عقلي به روش بررسي اسنادكتابخانه اي و تحليل عقلي ونقلي مورد بررسي و نقادي قرار مي گيرد. حاصل اين پژوهش ، در تعارض ديدن مباني اين انديشه با حقايق قطعي هستي شناسي و حكمت بالغه الهي به دليل رويكرد افراطي اصحاب آن به عقل و يافته هاي علوم تجربي و انكار علم حضوري پيامبر اكرم در تلقي آيات الهي است؛گذشته از اينكه اين مباني با ديدگاههاي اعتزال كهن( به عنوان خاستگاه اصلي آن )همخواني و مطابقت ندارد.