كاربرد بدل در زبان فارسي دري و عربي

بدل در ميان زبان هاي عربي و فارسي دري، كاربردهاي ويژه اي دارد و خصوصيات مختص به خود را داراست. مانع اصلي يادگيري، عدم توانايي دانش آموزان و عدم توانايي در درك و تعميم مفاهيم و خلط مبحث با مباحث ديگر مي باشد. بدل در كتاب هاي فارسي از جمله مباحثي است كه گاهي دانش آموزان در تشخيص و كاربرد آن دچار اشتباه شده و آن را با مباحث ديگر از جمله صفت و مضافٌ اليه مي آميزند. اين مقاله در پي تسهيل در امر آموزش بدل و راه هاي تشخيص آن است. در زبان فارسي دري ميان مبدلٌ منه و بدل درنگي خاص هست و در عربي نيز اين دو جزء هم اعرابند ؛ يعني مبدلٌ منه اعراب اصلي و بدل اعراب تبعي دارد ، ولي در فارسي اين دو هم نقش اند. همچنين در گروه بدلي در فارسي دست كم يكي از دوجزء معرفه است ؛ در حالي كه در تركيب زبان عربي لزوماً يكي از اين دوجزء معرفه نيست. بدل در زبان هاي مزبور از تركيب هاي متفاوت برخوردار است. بدل در زبان عربي از دو جزء مبدلٌ منه و بدل تشكيل مي شود ، در مبهم بودن مبدلٌ منه و ابهام زدايي بدل از آن و در نبودن واسطه ميان دو جزء نيز در اين كه هر دو جزء يك مرجع و مصداق خارجي دارند، همسان اند.