بررسي اشعار نادر نادرپور از منظر فرماليسم روسي

نادر نادرپور يكي از محبوب‌ترين شاعران معاصر دهۀ سي و چهل است و مي‌توان او را از مهم‌ترين ميراث‌داران شعر كلاسيك، در عين حال، نوپرداز به حساب آورد. لطافت، زيبايي و ويژگي‌هاي زيبايي شناختي شعر او، وام‌دار شناخت وي از شعر گذشته است؛ بنابراين در پژوهش حاضر كوشيده‌ايم كه آثار اين شاعر برجسته را براساس يكي از مهم‌ترين نظريه‌هاي ادبي معاصر يعني فرماليسم روسي بررسي كنيم. هدف ما در اين پژوهش معرفي زبان شعري نادر نادرپور از منظر فرماليست‌هاي روسي و كشف ساختار و زبان شعري در اشعار اين شاعر معاصر و يافتن پاسخي براي اين سؤالات است كه «ادبيت» آثار و اشعار نادر نادرپور، زاده و حاصل چه روند و فرآيندي است؟ آيا عدول از هنجار(اعم از هنجار موسيقيائي، دستوري و ...) در شعر او بسامد بالايي دارد؟ نتايج نشان مي‌دهد در حدود يك سوم اشعار نادرپور طبيعت‌گرايي است. شعر «گياه و سنگ نه آتش» بيشترين طبيعت‌گرايي را به خود اختصاص داده است. هنجارگريزي آوايي و نحوي، توازن نحوي، وزن، اختيارات عروضي، جناس و موارد ديگري نشان مي‌دهد كه شعر نادر نادرپور از جهت آراي فرماليست‌هاي روسي داراي ساختار سنجي مي‌باشد