بررسي جامعه شناختي رابطۀ بين احساس امنيت اجتماعي و گرايش به سرمايه گذاري (مورد مطالعه: مديران شركت هاي خصوصي استان هاي آذربايجان شرقي و غربي)

دو استان آذربايجان شرقي و غربي از استان هاي شمال غربي ايران هستند كه با وجود شباهت هاي جمعيتي، فرهنگي، جغرافيايي، تاريخي، اقتصادي و صنعتي، داراي تفاوت هايي نيز در برخي زمينه ها هستند. اين تفاوت ها تأثير خود را در حوزه هاي گوناگون، به ويژه در حوزه ي احساس امنيت اجتماعي و گرايش به سرمايه گذاري نشان مي دهند. با توجه به اين تفاوت ها، سؤالي كه محققان در اين تحقيق به دنبال پاسخ آن بوده اند، بررسي رابطۀ بين احساس امنيت اجتماعي و گرايش به سرمايه گذاري در اين دو استان است. روش تحقيق پژوهش حاضر، پيمايشي بوده و ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه است. جامعه آماري نيز شامل تمامي مديران شركت هاي خصوصي فعال تا پايان شهريور 1390 در دو استان آذربايجان شرقي و غربي است كه 373 شركت از طريق فرمول كوكران و به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي، به عنوان نمونه نهايي انتخاب شدند. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه ميزان گرايش به سرمايه گذاري در آذربايجان شرقي و غربي در حد متوسط رو به بالا بوده و اين ميزان در آذربايجان شرقي بيشتر از آذربايجان غربي است. همچنين ميزان احساس امنيت اجتماعي در دو استان، كمي پايين تر از حد متوسط است كه بيشتر ناشي از پايين بودن ميزان بعد امنيت سياسي اين متغير است. نتايج حاصل از مدل رگرسيون نيز نشان مي دهد كه متغير امنيت اجتماعي نتوانسته است گرايش به سرمايه گذاري را تبيين و پيش بيني كند.