چكيده فارسي :
بي اختياري ادراري، يكي از شايع‌ترين مشكلات جسمي دوران سالمندي است كه كيفيت زندگي و سلامت روان سالمندان را تحت تاثير قرار مي‌دهد و موجب استرس و فشارهاي روحي رواني مي‌گردد. ميزان استرس بالا مي‌تواند در به كارگيري مهارت‌هاي مقابله‌اي، خودكارآمدي و خودمراقبتي فرد بيمار و هم چنين فعاليت‌هاي روزمره زندگي نقش مهمي ايفا كند. پژوهش حاضر با هدف تعيين استرس درك شده و عوامل مرتبط با آن در سالمندان مبتلا به بي‌اختياري ادراري در سال 1396 انجام شد.روش بررسي: اين مطالعه يك پژوهش مقطعي از نوع همبستگي علّي است كه 125 سالمند 60 تا 74 سال مبتلا به بي‌اختياري ادراري كه در سال 1396 به مركز آموزشي درماني هاشمي نژاد تهران مراجعه كرده بودند، در آن شركت داشتند. نمونه‌گيري به روش در دسترس انجام گرديد. ابزار گردآوري داده‌ها شامل فرم كوتاه شده‌ي آزمون شناختي (amt)، فرم مشخصات جمعيت شناختي، پرسشنامه استرس درك شده cohen با روايي و پايايي قابل قبول بود كه داده‌ها طي سه ماه به صورت مصاحبه حضوري (هر يك در مدت زمان حدود 15 الي20 دقيقه) تكميل شدند. داده‌ها با ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون خطي و آزمون شفه در نرم افزار spss نسخه 16 در سطح معني‌داري (0.05p<) تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه ميانگين سني سالمندان شركت‌كننده در اين مطالعه 2.66 ± 63.92 بود كه 53.6 درصد زن و 46.4 درصد مرد بودند. در توصيف نمونه‌هاي پژوهش، نزديك به نيمي از سالمندان مورد مطالعه (43.2%) داراي استرس درك شده بالايي بودند. بين متغير استرس درك شده با سن، تحصيلات، وضعيت تاهل، وضعيت اقتصادي و مدت ابتلا به بي‌اختياري ادراري ارتباط معني‌دار وجود داشت (0.05>p). نتيجه‌گيري كلي: با توجه به اين كه استرس درك شده مي‌تواند فعاليت‌هاي روزانه زندگي سالمند را تحت الشعاع قرار دهد، برنامه‌ريزي در راستاي تدوين مداخلات مراقبتي پرستاري سالمندي جامعه نگر و انجام راهكارهاي آموزشي مشاوره‌اي به منظور كنترل و مديريت استرس و نيز ارائه مراقبت‌هاي فرجه‌اي و حمايت‌هاي خانوادگي و اجتماعي در جهت افزايش ظرفيت‌هاي عملكردي در سالمندان مبتلا به بي‌اختياري ادراري توصيه مي‌گردد.
چكيده لاتين :
Urinary incontinence is a common physical issue in the elderly, which influences their
quality of life and causes stress and psychological tension. High stress levels may play a pivotal role in the use of
coping, self-care, self-efficacy skills in the daily life of patients. The present study aimed to assess perceived stress
and the contributing factors in the elderly with urinary incontinence in 2017.
Materials & Methods: This cross-sectional, descriptive-correlational study was conducted on 125 individuals
aged 60-74 years with urinary incontinence referring to Hashemi Nejad Teaching Hospital in Tehran, Iran. The
participants were selected via convenience sampling. Data were collected using the abbreviated mental test
(AMT), a demographic questionnaire, and Cohen’s perceived stress scale with acceptable validity and reliability.
Data collection was performed during three months via face-to-face interviews (15-20 minutes). Data analysis
was performed in SPSS version 16 using Pearson's correlation-coefficient, linear regression, and Scheffe test at
the significance level of P<0.05.
Results: The mean age of the subjects was 63.92 ± 2.66 years, and the sample population consisted of 53.6%
women and 46.4% men. Nearly half of the subjects (43.2%) had high levels of perceived stress. In addition,
significant correlations were observed between perceived stress and age, education level, marital and economic
status, and duration of urinary incontinence (P<0.05).
Conclusion: Considering that urinary continence affects the daily life of the elderly, planning for the development
of community-based nursing interventions, performing educational/counseling strategies for the control and
management of stress, and provision of family and social support are recommended in order to enhance the
functional capacity of the elderly with urinary incontinence.
