كليدواژه :
سكته مغزي , پرستار رابط , زخم بستر , يبوست و سقوط
چكيده فارسي :
با وجود پيشگيري و تشخيص سريع و مديريت عوارض سكته مغزي، بيماران همچنان در معرض بالاي خطر بروز عوارض هستند. پرستاران رابط متخصصاني هستند كه با بررسي همه جانبه و استفاده از مهارت هاي ارتباطي و تكنيكي در بيماران سكته مغزي وظيفه بهبود برنامه ترخيص و ادامه روند مراقبت در اين بيماران را به عهده دارند. اين مطالعه با هدف تعيين تاثير عملكرد پرستار رابط بر ميزان بروز عوارض حركتي بيماران دچار سكته مغزي بعد از ترخيص از بيمارستان طراحي و اجرا شد.
روش بررسي
پژوهش حاضر يك مطالعه نيمه تجربي است كه در سال 1396-1395 در بيمارستاني در شيراز انجام شد. تعداد 80 بيمار با روش نمونه گيري در دسترس مبتني بر هدف انتخاب و به صورت تصادفي به دو گروه آزمون و كنترل تقسيم شدند. بيماران گروه آزمون قبل از ترخيص توسط پرستار رابط مورد ارزيابي قرار گرفته و برنامه مراقبتي و آموزشي با تمركز بر نيازهاي هر بيمار تدوين و هنگام ترخيص كتابچه آموزشي جهت جلوگيري از عوارض حركتي ناشي از سكته مغزي (يبوست، سقوط، زخم بستر) به بيمار و يا مراقبين وي تحويل داده شد. در صورت لزوم پرستار رابط بر بالين بيمار در منزل حاضر مي شد و جهت برطرف كردن مشكلات بيمار با بيماران در تماس بود. گروه كنترل مراقبت روتين بخش دريافت و مرخص شدند. بيماران دو هفته و دو ماه بعد از ترخيص از نظر فراواني زخم بستر و سقوط با گزارش بيمار و خانواده مورد ارزيابي قرار گرفتند و فراواني يبوست با استفاده از معيار 3 Rome بررسي شد. داده هاي جمع آوري شده با تست هاي آماري من ويتني و مجذور كاي تحليل شد.
طرح پرستار رابط سكته مغزي كه در زمان ترخيص هر بيمار را جداگانه با توجه به وضعيتش ارزيابي نمود، منجر به كاهش فراواني عوارض حركتي سقوط و يبوست بعد از سكته مغزي شد.
چكيده لاتين :
Despite the rapid prevention, diagnosis, and management of stroke, the patients are still at
a high risk of complications. From hospital admission to discharge and at home, liaison nurses help the patients
with the complicated care issues caused by stroke. The present study aimed to investigate the effect of the
performance of liaison nurses on the incidence of motor complications in stroke patients after discharge from the
hospital.
Materials & Methods: This quasi-experimental study was conducted on 80 patients in a hospital in Shiraz, Iran
during 2016-2017. The patients were selected via purposive convenience sampling and randomly divided into two
groups of intervention and control. Before discharge, the patients in the intervention group were examined, and a
care and educational program was provided by the liaison nurse based on their needs and to prevent the incidence
of motor complications (e.g., constipation, fall, bedsore). The educational contents were handed to the patients or
their caregivers in the form of a booklet. If needed, the nurse would attend at the patient's bedside at home to
address their problems, and the contact between the nurse and patients was maintained. The patients in the control
group received routine care and were discharged. Two weeks and two months after discharge, the patients were
followed-up in terms of the prevalence of bedsore or fall based on self-report or reports provided by their families.
In addition, the prevalence of constipation was assessed based on the Rome 3 criteria. Data analysis was performed
using Mann-Whitney U test and Chi-square.
Results: The two groups were homogenous in terms of the mean age and stroke criteria, and the patients were
distributed homogenously in terms of gender based on the Braden and Mors criteria. No significant difference
was observed between the groups in terms of the frequency of bedsore (P=0.068), while they were significantly
difference in terms of constipation (P<0.001) and fall (P=0.041).
Conclusion: According to the results, the program involving the liaison nurse for the monitoring of stroke patients
based on their individual needs after discharge could effectively decrease the incidence of constipation and fall
following stroke.
