بررسي نقش پوشش‌هاي فرّيتي جاذبِ امواج الكترومغناطيس در رادارگريزي شناورهاي تندرو

پوشش‌هاي فريتي جاذب امواج الكترو مغناطيس در دو حوزه‌ي مهم نظامي و پزشكي كاربرد دارد. اهميت اين پوشش‌ها در حوزه‌ي نظامي به مخفي كردن ادوات نظامي و ايمن كردن آنها تا حد ممكن از تيررس دشمن مربوط مي‎شود. بخش زيادي از پروژه‌هاي مربوط به طرّاحي و ساخت شناورها، به كاهش سطح مقطع راداري (RCS ) اختصاص داده مي‌شود كه براي رسيدن به اين هدف از تغيير شكل بدنه‌ي سازه استفاده مي‌كنند. تغيير شكل بدنه، سختي كار و مشكلات زيادي را به دنبال خواهد داشت كه مهم‌ترين آنها تضعيف خواص آيروديناميكي است. پوشش‌هاي جاذب امواج رادار و نصب آنها بر روي بدنه شناورها علاوه بر حفظ طرّاحي بهينه، مي‌تواند بازه‌ي وسيعي از امواج رادار را تضعيف و جذب كند كه اين امر منجر به رادارگريز كردن آنها مي‌شود. مواد نانو به دليل خواص بي‌نظير الكتريكي و مكانيكي گزينه‌هاي مناسبي براي جذب امواج الكترومغناطيسي هستند. مواد كامپوزيتي نانوپايه مي‌توانند كم‌وزن، ارزان و راحت سنتز شوند. استفاده از نانوذرات آهن، نيكل و كبالت در ساخت نانوكامپوزيت‌هاي فريتي قادر است در محدوده‌ي فركانسي امواج رادار، سطح مقطع راداري را حداقل تا 6 برابر كاهش دهد كه اين نتيجه‌ي بسيار خوبي محسوب مي‌شود. اين مواد به صورت روكش يك ميلي‌متري بر روي بدنه‌ي شناورها كشيده شده و قادر است آنها را از ديد رادارهاي دشمن پنهان كند.