جوشش استخري نانوسيال آب- SiO2 و بررسي مشخصات جوشش و زبري سطح

در اين پژوهش رفتار جوشش استخري نانوسيال آب/ سيليكا روي سطوحي با زبري هاي مختلف ناشي از پوشش دادن نانوذرات، بررسي شده است. آزمايش‌ها روي سطح مسي با صفحه تخت دايره‌اي شكل انجام شده‌اند. به منظور بررسي اثر غلظت نانوسيال بر شار گرمايي بحراني و ضريب انتقال حرارت، سه غلظت 0.005، 0.007 و 0.01 درصد حجمي تهيه، و به ترتيب، 52، 67 و 87 درصد افزايش در شار حرارت بحراني و 114، 142 و 74 درصد افزايش در ضريب انتقال حرارت مشاهده شد. سپس براي بررسي تغييرات زبري سطح در طول زمان، جوشش مكرر آب بر سطح پوشش داده شده با نانوذرات در دو بازه زماني 12 دقيقه و بازه شار بحراني انجام و مشاهده شد كه در خلال جوشش‌هاي متوالي آب بدون يون، زبري سطح در هر دو بازه ثابت مي‌ماند. با جوشش آب بدون يون روي سطح پوشش داده شده در اين دو بازه، نيز مشخص شد كه ضريب انتقال حرارت و شار گرماي بحراني نسبت به سطح صيقلي افزايش مي‌يابد.