بررسي تأثير زمان فرآيند اكسيداسيون الكتروليتي پلاسمايي بر رفتار خوردگي آلياژ Ti13Nb13Zr در محلول رينگر هوازدايي شده

در بين آلياژهاي تيتانيوم، آلياژ Ti6Al4V تا كنون بيشترين كاربرد را در زمينه ي كاربردهاي زيستي داشته، ولي به دليل سمي بودن Al و V، تحقيقات براي جايگزيني اين آلياژ با آلياژ Ti13Nb13Zr به عنوان نسل جديد آلياژهاي تيتانيوم مطرح است. در اين پژوهش از روش اكسيداسيون الكتروليتي پلاسمايي (PEO) براي ايجاد پوشش بر روي آلياژ Ti13Nb13Zr در ولتاژ V250 و در زمان هاي 1، 4، 7 و 10 دقيقه در حمام حاوي يون هاي Ca و P استفاده شد. ميكروساختار نمونه ها قبل و بعد از اعمال پوشش توسط ميكروسكوپ الكتروني روبشي گسيل ميداني (FESEM) مورد بررسي قرار گرفت. براي بررسي رفتار خوردگي نمونه هاي آلياژ Ti13Nb13Zr پوشش داده شده و فاقد پوشش از تغييرات پتانسيل مدار باز (OCP) و آزمون پلاريزاسيون ديناميكي در محلول رينگر هوازدايي شده استفاده شد. بررسي ها نشان داد كه نمونه هاي پوشش داده شده به مدت 1 و 4 دقيقه بالاترين مقدار پتانسيل مدار باز داشته كه بيانگر بيشترين پايداري ترموديناميكي در ميان نمونه ها مي باشد. نتايج نشان داد كه كه فرآيند PEO باعث ايجاد فيلم هاي اكسيدي Ti6O و Nb6O و حاوي تركيب CaHPO4 در سطح مي باشد و با افزايش زمان فرآيند ضخامت پوشش تغييري نخواهد داشت. نتايج پلاريزاسيون نشان داد كه نمونه پوشش داده شده به مدت 1 دقيقه كمترين نرخ خوردگي با دانسيته جريان خوردگي A/Cm27 10 × 5/2 و پتانسيل خوردگي 12/0 ولت (نسبت به Ag/AgCl) را دارا مي باشد.