رابطه انواع شبكه‌هاي اجتماعي و سلامت در سالمندان

نوع شبكه اجتماعي كه توصيف كننده محيط بين فردي است براي بررسي هدفمند وضعيت سلامت جمعيتها قابليت كاربرد دارد. در اين پژوهش شناسايي انواع شبكه اجتماعي در ميان سالمندان و مقايسه سلامت (جسمي ‌و رواني) در انواع شبكه‌هاي شناسايي شده، مد نظر است. مطالعه به صورت پيمايشي و با استفاده از پرسشنامه SF12 و چك ليست ويژگي‌هاي ساختاري و تعاملي شبكه اجتماعي صورت گرفت. حجم نمونه 230 نفر از سالمندان بازنشسته بالاي 60 سال عضو كانونهاي بازنشستگان كشوري و آموزش و پرورش شهر كرج بود كه با نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. براي تعيين انواع شبكه از تحليل خوشه‌اي چند ميانگيني و براي مقايسه وضعيت سلامت (جسمي ‌و رواني) در انواع شبكه از آزمون واريانس يكطرفه استفاده شد. بر اساس يافته‌هاي پژوهش، چهار نوع شبكه اجتماعي در ميان سالمندان شناسايي شد: متنوع، خويشاوند محور، دوست محور و خانواده محور. مقايسه نمرات سلامت (جسمي ‌و رواني) در ميان انواع شبكه نشان داد كه افراد متعلق به شبكه متنوع، بالاترين نمرات سلامت جسمي ‌و رواني و افراد متعلق به شبكه خانواده محور، پايين ترين نمرات را بدست آوردند. افراد داراي شبكه‌هاي متنوع و خويشاوند محور در سلامت (جسمي ‌و رواني) به طور معناداري نمرات بالاتري نسبت به افراد متعلق به شبكه خانواده محور داشتند. نوع شناسي شبكه‌هاي اجتماعي سالمندان با توجه به اهميت ديدگاه فرد در محيط در مددكاري اجتماعي، به مددكاران اجتماعي سالمندي،يك چارچوب ارزيابي خوب  براي بررسي وضعيت سلامت (جسمي ‌و رواني) به دست مي‌دهد.