روسپي‌گري: تحميل اجتماعي يا انتخاب شخصي؛ ارائه يك تحليل كيفي

اين پژوهش به واكاوي تجربه زيسته و شناخت ادراك عاملان اجتماعي پيرامون پديده روسپي‌گري مي‌پردازد. پژوهش حاضر از نظر هدف پژوهش اكتشافي، از لحاظ فرايند اجراي پژوهش كيفي و مبتني بر پارادايم تفسيري، از لحاظ نتايج پژوهش كاربردي و به لحاظ معيار زمان مطالعه مقطعي (1396-1397) است. از تحليل نظام‌مند مصاحبه عميق با 16 نفر از عوامل بازار روسپي‌گري (روسپي، واسطه و مشتري) به روش نظريه زمينه‌اي با رويكرد اشتراوس و كوربين، 80 مقوله فرعي، 20 مقوله محوري و در نهايت بر اساس كدگذاري گزينشي پديده مركزي در قالب «روسپي‌گري، برون داد درگيري در چرخه فقر، بي‌پناهي و بهره‌كشي» صورت‌بندي شد. نتايج تحقيق نشان داد پديده مركزي شناسايي‌ شده تحت تأثير مجموعه‌اي از شرايط زمينه‌اي شامل «نقصان در قوانين مرتبط با خانواده و زنان» و «بي‌ثباتي در شرايط اقتصادي اجتماعي جامعه» و شرايط مداخله‌اي شامل «محدوديت‌ها و محروميت‌هاي ناشي از فرهنگ سنتي»، «ازدواج نامناسب»، «اعتياد و تسريع در گرايش به روسپي‌گري»، «خشونت خانگي»، «ضعف مهارت‌هاي اجتماعي»، «خانواده متزلزل» و «سوابق تحصيلي» و شرايط علّي شامل «بي‌پناهي اجتماعي»، «رونق بازار بهره‌كشي جنسي» و «فقر تشديد شونده خانوار» بوده است. همچنين روسپيان راهبردهايي همچون «انطباق فعال با وضع موجود» و «مقاومت مقطعي/ غير پيوسته» را به كار مي‌برند كه منجر به پيامدهايي شامل: «تشديد آسيب‌پذيري در برابر عوامل مخاطره‌آميز»، «قرارگيري مداوم در معرض خشونت» و «خانواده زدايي از زندگي روزمره» مي‌شود.