اثربخشي مداخلات مثبت نگر بر فاجعه پنداري درد و اميد به زندگي در زنان مبتلا به سرطان پستان

Effectiveness of Positive Psychology Interventions on Pain Catastrophizing and Life Expectancy of Women with Breast Cancer

زمينه و هدف: امروزه سرطان (Cancer) به‌عنوان مهم‌ترين عامل مرگ‌ومير انسان‌ها موردتوجه بسياري در دنيا قرارگرفته است، به‌طوري‌كه حجم زيادي از مطالعات روانشناسي را به خود اختصاص داده است. ازاين‌رو پژوهش حاضر باهدف بررسي اثربخشي مداخلات مثبت نگر بر فاجعه پنداري درد (Pain catastrophizing) و اميد به زندگي (Life expectancy) زنان مبتلا به سرطان پستان (Breast cancer) انجام شد. مواد و روش‌ها: طرح پژوهش حاضر، نيمه آزمايشي با طرح پيش‌‌آزمون و پس‌‌آزمون با گروه كنترل و مرحله پيگيري يك‌ماهه بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه‌كننده به بيمارستان ميلاد اصفهان در سال 1394 بود. از بين آنان، 30 نفر به شيوه نمونه‌‌گيري در دسترس و هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفي در گروه‌هاي آزمايش و گواه گمارده شدند (هر گروه 15 نفر). مداخلات مثبت نگر به‌صورت گروهي به مدت 8 جلسه 90 دقيقه‌‌اي، بر روي گروه آزمايش انجام داده شد، اما به گروه كنترل آموزشي داده نشد. ابزارهاي مورداستفاده در اين پژوهش، پرسشنامه فاجعه پنداري درد (Pain Catastrophizing Scale يا PCS) و پرسشنامه اميدواري (Hope Questionnaire يا HQ) بود. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از تحليل واريانس با اندازه گيري‌ مكرر (one-way ANOVA with repeated measures) و با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS نسخه 20 انجام شد. يافته‌ها: نتايج به‌دست‌آمده در دوره آموزش و پيگيري نشان داد كه آموزش مثبت نگر بر اميد به زندگي زنان مبتلابه سرطان پستان مؤثر بوده است (05/0p<)، ولي بر فاجعه پنداري درد تأثير نداشته است (05/0p>). نتيجه‌‌گيري: بر اساس يافته‌‌هاي اين مطالعه، اين مداخلات مي‌تواند سبب افزايش اميد به زندگي زنان مبتلابه سرطان پستان شود و نمايانگر افق‌‌هاي تازه‌‌اي در مداخلات باليني است و مي‌توان از آن به‌عنوان يك روش مداخله‌‌اي مؤثر سود جست.

Aim and Background : In recent decades, cancer has been considered by many as the most important cause of mortality in the world, with a large amount of studies in psychology. Theerfore, present study seeks out the effectiveness of positive psychology on pain catastrophizing and life expectancy of women with breast cancer. Methods and Materials: The present study was a quasi-experimental with pre-test and post-test design with control group and one-month follow-up period. The statistical population of this study included all women with breast cancer who referring to Isfahan Milad Hospital in spring 2015. Thirty of them were selected through available and targeted sampling method and randomly assigned to experimental and control groups (each group was 15). Positive psychology interventions were performed on a test group for 8 sessions of 90 minutes, but not given to the control group. The tools used in this study were Pain Catastrophizing Scale (PCS) and Hope Questionnaire (HQ). Data analysis was done using one-way ANOVA with repeated measures and using SPSS software version 20. Finding: The results of the training and follow up showed that positive psychology interventions had an effect on the life expectancy of women with breast cancer (p<0.05), but did not affect the pain catastrophizing (p>0.05). Conclusions: Based on the findings of this study, these interventions can increase the life expectancy of women with breast cancer and reflect new horizons in clinical interventions and can be used as effective interventions.