رعايت اعتدال مزاج و ميانه‌روي دو اصل مهم در فرهنگ غذايي پارسيان عهد هخامنشي

طبق گزارش برخي مورخان و نويسندگان يوناني و رومي، ميانه‌روي در مصرف خوراك‌ها و رعايت اعتدال مزاج، دو اصل مهم در فرهنگ غذايي پارسيان در عهد هخامنشي بوده‌ است؛ اما تاكنون در پژوهش‌هاي مختلف مربوط به تاريخ هخامنشيان، اين موضوع به‌ دقت مورد بررسي قرار نگرفته است. با توجه به اين كه تنها در منابع كلاسيك تاريخ هخامنشي، به اين دو نكته غذايي اشاره شده، در اين پژوهش برآنيم تا با بررسي دقيق منابع مذكور، و با ديدگاهي انتقادي نسبت به اين آثار و تطبيق منابع كلاسيك با ديگر شواهد تاريخي، باستان‌شناختي، زبان‌شناختي و حتي اسطوره‌شناختي موجود، ضمن بررسي صحت و سقم اين گفتار، مشخص نماييم كه منظور از پارسيان در منابع نامبرده، كدام گروه‌ها و طوايف قوم پارس است؟ نتايج بررسي‌ها حاكي از آن است كه شواهد متعددي در منابع كلاسيك، براي تاييد اين سخن در ادوار مختلف تاريخ هخامنشي دست‌كم از آغاز تا پايان فرمانروايي اردشير دوم وجود دارد؛ اما اين دو اصل غذايي را، طبق گزارش‌هاي قابل ‌اطمينان مندرج در منابع كلاسيك، تنها مي‌توان به ‌ عنوان جزيي مهم از فرهنگ غذايي اشراف و نخبگان نظامي، شاه و دربار و نيز برخي قبايل قوم پارس محسوب داشت؛ نه تمام قبايل و طوايف قوم پارس در روزگار هخامنشيان.