مفهوم مراقبت از والدين سالمند براساس تجربه زيسته مراقبين خانوادگي در تهران(يك مطالعه پديدارشناختي)

سالمندي به عنوان پديده قرن اخير با بروز مسايل اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي زيادي همراه گشته است. سالمندان به حمايت مراقبين خانوادگي يا اعضاي خانواده خود سخت نيازمند هستند. از اين رو مفهوم مراقبت و دركي كه مراقبين خانوادگي از پديده پرستاري از والدين سالمند دارند به جهت بررسي كيفيت و كميت مراقبت بسيار مهم است. هدف از مطالعه حاضر تبيين اين پديده است. پژوهشگر با استفاده از روش رويكرد پديدارشناختي هرمنوتيك با بكارگيري فن مصاحبه عميق و  ثبت گفته ها به تفسير بيانات مشاركت كنندگان اهتمام ورزيد. پرسش اصلي تحقيق، چيستي مفهوم مراقبت از نظر  مراقبين خانوادگي و تاثيرات اجتماعي و فرهنگي و اقتصادي بر نحوه مراقبت است. 16 خانواده از مشاركت كنندگان در امر مراقبت از والدين سالمند ساكن در ناحيه شهران(شمال غرب تهران) با بكارگيري روش گلوله برفي انتخاب و مورد پرسش واقع شدند. پژوهشگر با ثبت بالغ بر دويست متن مصاحبه با مشاركت كنندگان و تفسير آنها 440 واحد معنايي، 31 درون مايه فرعي و در نهايت 9 درون مايه اصلي استخراج نمود. در يك جمع بندي از درون مايه ها، پژوهشگر دريافت كه مراقبت از والدين سالمند تحت تاثير عوامل فردي و غيرفردي متعددي مي باشد و اين عوامل باعث مي گردد مراقبين خانوادگي با توجه به تفاوت ادراك، عملكردهاي مختلفي داشته باشند. برخي مراقبت را تجربه مثبت و برخي تجربه اي منفي قلمداد نموده در نتيجه، اضطراب بيشتري را تحمل مي‌نمايند كه در كيفيت و كميت مراقبت تاثير منفي داشته، براي سلامت و رفاه ايشان پيامدهاي منفي دارد