انبارهاي ذخيره غلات در شهرستان بدره: كاركردهاي آشكار و پنهان

ذخيره غلات و ساير مواد غذايي براي مصارف بلندمدت، همواره جايگاه مهمي در اقتصاد سنتي كشاورزان داشته است، در حالي كه به نظر مي‌رسد اين مسئله در ميان كوچ نشينان ايران نقش چشمگيري نداشته است. در بررسي‌هاي باستان‌شناسي شهرستان بدره در استان ايلام دو مجموعه انبارهاي ذخيره مواد غذايي در محل چراگاه زمستاني عشاير كوچرو شناسايي شده است. به نظر مي‌رسد كه بيشتر انبارها جهت ذخيرهسازي گندم و بلوط ساخته شده‌اند. با توجه به سابقه زندگي كوچروي در اين ناحيه و نيز وضعيت جغرافياي زيست محيطي منطقه، ساخت و پيدايش سازه‌هايي از اين قبيل در اين ناحيه بي سابقه بوده و گوياي رخداد تغيير تأثيرگذاري در روند زندگي عشاير منطقه است. از اين رو، تحقيق حاضر با هدف پرداختن به چگونگي شكل‌گيري سازه‌هاي مذكور طراحي شد. در اين تحقيق سعي شده تا با بررسي دادههاي باستان‌شناسي و منابع اسنادي موجود، زمينه‌هاي شكل‌گيري انبارهاي مذكور مورد بحث و كنكاش قرار گيرد. يافته‌ها حاكي از اين است كه اين انبارها در زمان پهلوي اوّل و هم‌زمان با قشون‌كشي‌ها و سركوب‌هاي نظامي و اسكان اجباري كوچندگان ساخته شده‌ و به نظر مي‌رسد كه مهم‌ترين انگيزه از ساخت اين انبارها غلبه بر شيوه زندگي جديد كوچندگي اجباري و مشكلات و مسائل پيامد آن بوده است. اين انبارها بازگو كننده شرايط جديد زمان پهلوي اوّل است كه در اين هنگام زندگي عشاير منطقه را تحت تأثير قرار داد. ورود كشور به جنگ جهاني دوّم، هرج و مرج ناشي از آن و ترس از وقوع قحطي در اين زمان كه دامنگير قسمت‌هاي وسيعي از كشور شده بود، بر دامنه مشكلات عشاير يكجانشين شده افزود. در نتيجه، شكل‌گيري انبارهايي از اين قبيل گوياي شرايط سخت و جديد اجتماعي اقتصادي عشاير يكجانشين شده در اين دوره است.