عنوان مقاله :
رشد تصميمگيري تخصيص منابع كودكان 4 تا 6 ساله در موقعيتهاي نابرابر سودمند و ناسودمند
عنوان به زبان ديگر :
Resource Allocation Development in 4-6-Year-Old Children; Advantageous Inequality and Disadvantageous Inequality Conditions
پديد آورندگان :
كشوري، فاطمه داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻬﯿﺪ ﺑﻬﺸﺘﯽ- ﺗﻬﺮان- ﭘﮋوﻫﺸﮑﺪه ﻋﻠﻮم ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ و ﻣﻐﺰ , لطف آبادي، حسين داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻬﯿﺪ ﺑﻬﺸﺘﯽ- ﺗﻬﺮان- داﻧﺸﮑﺪه رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ و ﺳﻼﻣﺖ , ايماني، سعيد داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻬﯿﺪ ﺑﻬﺸﺘﯽ- ﺗﻬﺮان- داﻧﺸﮑﺪه رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ و ﺳﻼﻣﺖ , حبيبي، مجتبي داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ اﯾﺮان- ﺗﻬﺮان- داﻧﺸﮑﺪه ﻋﻠﻮم رﻓﺘﺎري و ﺳﻼﻣﺖ روان- ﮔﺮوه رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺳﻼﻣﺖ
كليدواژه :
تخصيص منابع , رشد , نابرابري ناسودمند , كودكان
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: چگونگي تخصيص منابع در طول رشد و عوامل انگيزشي آن بهويژه در كودكي يافتههاي مهمي پيرامون رشد عدالت در اختيار روانشناسان رشد قرار ميدهد. در حدود 4 سالگي، تفكر كودك درباره خود و ديگران ابعاد مختلفي پيدا كرده و درك اجتماعياش افزايش مييابد. در اين زمان، كودك قادر است درباره چگونگي و ميزان تقسيم كردن منابع و داراييهايش با ديگران تصميم بگيرد. در طول رشد در نظر گرفتن نفع شخصي يا برقراري عدالت به هنگام تخصيص منابع اهميت پيدا ميكند. هدف مطالعه حاضر بررسي رشد رفتار تخصيص منابع در دختران و پسران 4 تا 6 سال در موقعيتهاي برابر سودمند و برابر ناسودمند بود.
مواد و روشها: اين مطالعه به روش توصيفي همبستگي انجام شد. جامعه آماري شامل كليه كودكان 4 تا 6 ساله مهدكودكهاي چهار منطقه مختلف از تهران در سال 1396-1395 بود. سيوچهار كودك 4 ساله (17 دختر)، 36 كودك 5 ساله (18 دختر)، 32 كودك 6 ساله (16 دختر) به روش نمونهگيري طبقهاي خوشهاي در مطالعه شركت كردند. از كودكان خواسته شد كه در تكليف تخصيص منابع در موقعيتهاي هزينهبر سودمند، هزينهبر ناسودمند و بدون هزينه سودمند منابع را با كودك ديگر تقسيم كنند.
يافتهها: با استفاده از روش همبستگي پيرسون مشخص شد كه با افزايش سن از 4 تا 6 سالگي، ميزان تخصيص منابع ثابت باقي ميماند. تحليل واريانس با اندازهگيري مكرر نشان داد كه كودكان در موقعيت نابرابر ناسودمند بيشتر از موقعيت نابرابر ناسودمند منابع را تخصيص ميدهند (05/0p<). همچنين، كودكان 4 ساله بيشتر از دو گروه ديگر در موقعيت نابرابر ناسودمند منابع را به ديگري تخصيص دادند (05/0p<). درنهايت، دختران 6 ساله بيشتر از پسران همسال خود تخصيص منابع كردند.
نتيجهگيري: نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه انگيزه اصلي در ميزان تخصيص منابع در دوران 4 تا 6 سالگي در موقعيتهاي نابرابر ناسودمند و سودمند نفع شخصي بوده و اين اثر در كودكان 4 ساله بيشتر از كودكان 5 و 6 ساله است. همچنين مفهوم برابري و عدالت در بازه سني 4 تا 6 سالگي به هنگام تخصيص منابع هنوز رشد پيدا نكرده است.
چكيده لاتين :
Aim and Background: How to allocate resources during development and its underlying motives provide developmental psychologists with understanding about fairness development. By age 4, children's social understanding of self and others is increased. This allows children to decide how to allocating resources towards others. As child develops considering fairness or self-interest concerns matters during allocating resources. This study aimed to examine resource allocation development in 4-6-year-old children in advantageous inequality and disadvantageous inequality conditions.
Methods and Materials: This was a correlational study with the population of all 4-6-year-olds from kindergartens in 4 region of Tehran in years 1395-1396. One hundred and two participants aged 4 (n=34, 17 girls), 5 (n=36, 18 girls) and 6 (n=32, 16 girls) were selected through a clustered sampling. Participants were asked to distribute resources in with cost-advantageous/disadvantageous and without cost-advantageous conditions.
Findings: Results showed that children more allocated resources in with cost disadvantageous condition as compared to other conditions (p<0.05). Across age groups, 4-year-old children significantly shared more resources in disadvantageous condition (p<0.05). 6-year-old girls allocated more resources when compared to boys.Conclusions: Our findings suggest that self-interest seems to be the main motives in allocating resource of 4-6-year-old children in advantageous and disadvantageous conditions. In addition, during 4-6-years of old children do not use fairness consideration in their decisions about resources.
عنوان نشريه :
تحقيقات علوم رفتاري
عنوان نشريه :
تحقيقات علوم رفتاري