ارزش هاي آسيايي؛ تقدم «توسعه» بر«حقوق بشر»

كشورهاي آسيايي با امضاي اعلاميۀ بانكوك و اعلاميه حقوق بشر آسه آن موجب تقويت مناظره‌هايي شدند كه نقطۀ ثقل آن تمايز «ارزش‌هاي آسيايي» از ارزش‌هاي‌ ليبرال دموكراسي مدعي جهان‌شمولي‌ است. اين مقاله به دنبال پاسخ به اين پرسش‌ است كه «نسبت حقوق بشر و توسعه در گفتمان ارزش هاي آسيايي چگونه است » يافته هاي بدست آمده از پردازش فرضيه مقاله نشان مي‌دهد طرح گفتمان ارزش ‌هاي آسيايي برآمده از انديشه كشورهاي آسيايي به توسعه بوده و جزئي از تلاش آن‌ها براي محقق ساختن لوازم توسعه است. گفتمان ليبرال حاكم بر سياست توسعه با پافشاري بر در اختيار داشتن انحصاري فرمول مشروع توسعه كشورهايي را كه تشخيص مي‌دهند توسعه آن‌ها از راه ديگر مي‌گذرد، تحت فشار قرار داده و به اين ترتيب عملا توسعه را براي آن‌ها ناممكن مي‌سازند. بر اين اساس گفتمان ارزش‌هاي آسيايي تلاشي بود براي شكستن اين انحصار و مشروعيت‌بخشيدن به راه ديگري از توسعه براي به چالش‌كشيدن هژموني گفتمان حاكم. گفتمان ارزش‌هاي آسيايي با تاكيد بر مؤلفه‌‌هايي چون اولويت وظيفه بر حقوق، خانواده‌گرايي، اصالت اجتماع و احترام به اقتدار و انضباط از‌ طريق برون‌گذاري، طرد و ارائه بديل از معناي نشانه ‌هاي مفصل‌بندي شده در گفتمان ليبرال دموكراسي، هژموني آن را از بين برده‌است.