تأثير متقابل سرمايه اجتماعي و سلامت در استان‌هاي كشور

هدف اين مطالعه، شناسايي تأثير متقابل سرمايه اجتماعي و سلامت در استان‌هاي كشور است. براي بررسي موضوع حاضر از الگوي خودرگرسيون برداري داده‌هاي تركيبي براي دوره سال‌هاي 13841394 و به منظور محاسبۀ شاخص سرمايه اجتماعي از 11 متغير و براي محاسبۀ سرمايه سلامت از 5 متغير استفاده شده است. بين سرمايه اجتماعي و سلامت در استان‌هاي مورد بررسي  كشور ارتباط مثبت و معني‌داري وجود دارد. همچنين تأثير مثبت و معنادار رشد اقتصادي استان‌ها در تشكيل سرمايه اجتماعي و سلامت، از ديگر نتايج تخمين مدل است. نتايج تجربي به‌دست‌آمده از برآورد مدل و بررسي تأثير متقابل متغيرهاي تحقيق در چارچوب تجزيه واريانس، مؤيد آن است كه در دورۀ مذكور، سطوح بالاتر سرمايه اجتماعي سبب بهبود و افزايش سرمايه سلامت و افزايش سرمايه سلامت، خود سبب بهبود و شكل‌گيري سرمايه اجتماعي مي‌شود. بنابراين سرمايه اجتماعي به عنوان يكي از راه‌هاي اصلي ارتقاي سلامت انساني بايد مورد توجه سياست‌گزاران سلامت جامعه و استان‌هاي كشور قرار گيرد.