عنوان مقاله :
بررسي ارتباط بين گسل دارنگ و سيستم گسلي كازرون - برازجان و الگوي شكستگي آنها
پديد آورندگان :
خليلي ، مرضيه دانشگاه شيراز - دانشكده علوم - بخش علوم زمين , ايزدي ، مريم دانشگاه شيراز - دانشكده علوم - بخش علوم زمين
كليدواژه :
گسل امتدادلغز , سيستم گسلي كازرون- برازجان , تاقديس خورموج , الگوي شكستگي
چكيده فارسي :
گسل برازجان گسلي فعال باروند شمالي جنوبي واقع در كمربند زاگرس مي باشد كه عملكرد آن باعث خميدگي و كشيدگي محور چين ها به صورت راستگرد شده است. نتايج بدست آمده از پروفيل هاي لرزه اي تهيه شده در بخش هاي جنوب غربي ايالت فارس حاكي از آن است كه شواهدي دال بر ادامه قطعه گسل برازجان به عنوان بخش انتهايي گسل كازرون در امتداد كوه مند تا خليج فارس وجود ندارد. مطالعات نشان مي دهند كه عملكرد راندگي هايي نظير گسل پيشاني كوهستان در منطقه و چرخش بلوك هاي مجاور گسل هاي امتداد لغز، سبب انحراف گسل برازجان به زير تاقديس هاي خورموج و خارتنگ شده و گروه بنگستان واقع در تاقديس هاي خورموج و سياه را در كنار سازند آغاجاري در تاقديس كاكي قرارداده است. جهت يافتگي محور طويل گنبد هاي نمكي خورموج و كوه نمك (جاشك) با روند تقريبي شماليجنوبي را مي توان حاصل فعاليت قطعات مربوط به سيستم گسلي برازجان در نظر گرفت. مطالعات سطحي و زير سطحي انجام گرفته، گسل دارنگ با روند شماليجنوبي و عملكرد راستالغز را به عنوان پايانه جنوبي سيستم گسلي كازرونبرازجان معرفي مي كند كه از تاقديس خارتنگ به سمت خليج فارس ادامه مي يابد. شكستگي هاي حاصل از عملكرد گسل شامل يك سري شكستگي هاي عرضي– برشي با روندهاي شمال شمال شرقي جنوب جنوب غربي و شمال غربي جنوب شرقي است كه پراكندگي آن ها در اطراف محور چين قابل رويت مي باشد.