عنوان مقاله :
كانيسازي مس رگهاي در منطقه زرنديه با تكيه بر مطالعات كانيشناسي، ژئوشيمي و ميانبارهاي سيال، ساوه، استان مركزي
پديد آورندگان :
يوسفي ، سيران دانشگاه صنعتي شاهرود - دانشكده علوم زمين , عليپوراصل ، مسعود دانشگاه صنعتي شاهرود - دانشكده علوم زمين
كليدواژه :
ژئوشيمي , ميانبارهاي سيال , مس رگه اي , زرنديه , ساوه
چكيده فارسي :
منطقه زرنديه در 42 كيلومتري شمال شرق ساوه (استان مركزي) و در بخش تقريباً شمالي كمربند ماگمايي اروميه – دختر واقع شده است. سنگ ميزبان كانيسازي در اين منطقه، سنگهاي آندزيتي ائوسن و سنگهاي ديوريتي و گابرويي اوليگوميوسن است. مطالعات زمينشيمي نشان ميدهد كه ماگماي سازنده سنگهاي آذرين منطقه از نوع كالك آلكالن، متاآلومين و مرتبط با كمان آتشفشاني حاشيه قارهاي است. كانيسازي اغلب به شكل رگه، رگچهاي و برشيشدن در سنگهاي ديوريتي و گابرويي مشاهده ميشود. كالكوپيريت، كانه اصلي كانسار است و بوسيله پيريت، بورنيت، اوليژيست، كالكوسيت، كووليت، نئوتوسيت، مس خالص، مالاكيت، آزوريت، كريزوكولا، گوتيت و ليمونيت همراهي ميشود. عيار مس در نمونههاي كانسنگ از 0.04 تا 1.7 درصد (متوسط 0.40 درصد) تغيير ميكند. تحليل آماري داده هاي ژئوشيميايي نمونههاي مينراليزه به روش پيرسن نشان ميدهد كه Cu بيشترين همبستگي را به ترتيب با عناصر Ag، As، Zn، Cd و Pb دارد. مطالعات ميكروترمومتري ميانبارهاي سيال متوسط دماي همگنشدگي را °C195 و متوسط شوري را 23 درصد وزني معادل نمك طعام نشان ميدهد. كانيزايي مس زرنديه قرابت نزديكي با كانسارهاي مس رگهاي گرمابي دارد.