عنوان مقاله :
بررسي ايزوتوپ هاي پايدار OHB انواع تورمالين در بيوتيت مسكويت گرانيت مشهد
پديد آورندگان :
زال ، فرهاد دانشگاه لرستان - دانشكده علوم پايه - گروه زمين شناسي , طهماسبي ، زهرا دانشگاه لرستان - دانشكده علوم پايه - گروه زمين شناسي , احمدي خلجي ، احمد دانشگاه لرستان - دانشكده علوم پايه - گروه زمين شناسي , جيانگ ، شاو يانگ دانشگاه زمين شناسي چين - دانشكده تحقيقات علوم زمين , دانيشوسكي ، لئونايد دانشگاه تاسماني - گروه علوم زمين , هريس ، كريس دانشگاه كيپ تاون - گروه علوم زمين
كليدواژه :
ايزوتوپ بور , ايزوتوپ اكسيژن , ايزوتوپ هيدروژن , تورمالين , گرانيت مشهد
چكيده فارسي :
بيوتيت مسكويت گرانيت مشهد شامل تورمالين هاي با اشكال نودولي، پگماتيتي، آپليتي، رگهاي، شعاعي و رگههاي كوارتز تورمالين ميباشند. مقدار δ18O و δD در تورمالين هاي شعاعي(4/12 و 69)، نودولي(8/11 و 63)، كوارتز تورمالين(7/11 و 57)، پگماتيتي(62/11 تا 67/11 و 59 تا 73)، آپليتي(39/11 و 57)، رگهاي(82/11 و 62) و ميكاشيست(06/11 و 77) با تغييرات كم و مشابه يكديگر هستند. اين مقادير نشان از يك منشأ ماگمايي براي سيال سازنده تورمالين در بيوتيت مسكويت گرانيت مشهد دارد. تفاوت مقدار δ18O بين كوارتز و تورمالين بين 2 تا 2/2 درصد است كه اين نشان ميدهد اين دو كاني در تعادل با يكديگر ميباشند. دماسنجي با استفاده از مقدار δ18O در زوج كاني كوارتز تورمالين، دماي تبلور تورمالين ها بين 492 تا 579 درجه سانتيگراد تخمين زده شده است. براساس تغييرات مقادير δ18O و δDسيال در حال تعادل با تورمالين ها در محدوده آب هاي ماگمايي و ماگماي پرآلومينيم قرار ميگيرد. تمام تورمالين هاي مشهد حاوي مقادير 11B مشابه و تغييرات كم بين 4/7 تا 8/10 ‰ ميباشد كه نشاندهنده يك منبع بور مشترك حاصل از تفريق ماگماي بسيار تكامليافته براي همه آنها است. بر اساس مقادير 11B، تورمالين هاي مشهد در محدوده تورمالين هاي مربوط به گرانيتهاي نوع S كه توسط پوسته قارهاي شكلگرفتهاند قرار ميگيرند. مقدار11B تورمالين هاي مشهد، مقادير 11B ماگماي بيوتيت مسكويت گرانيت مشهد را نشان ميدهد