تعيين فركانس غالب و طبقه‌بندي ساختگاه در تعدادي از ايستگاه‌هاي شتابنگاري شمال‌غرب ايران، با استفاده از اندازه‌گيري ميكروتريمورها

در اين مطالعه با استفاده از اندازه‌گيري ميكروتريمورها در 15 ايستگاه شتابنگاري در شمال‌غرب كشور، فركانس غالب تعيين شده و بر اساس آن طبقه‌بندي ساختگاه انجام گرفته است. براي اين منظور اندازه‌گيري‌ها به مدت 20 شبانه روز انجام گرفتند. پس از تصحيح داده‌هاي خام، نسبت طيفي مولفه‌ي افقي به مولفه‌ي قائم محاسبه شده و فركانس متناظر با دامنه‌ي حداكثر به عنوان فركانس غالب ساختگاه لحاظ گرديد. همچنين در 11 ايستگاه با كيفيت مناسب ميكروتريمورها، نسبت‌هاي طيفي ميكروتريمورها و ركوردهاي زلزله‌ي ثبت شده در ايستگاه‌هاي شتابنگاري مقايسه شده‌اند. انطباق اين دو نسبت طيفي رضايت بخش ارزيابي مي‌شود. بر اساس تحليل ميكروتريمورها، حداقل و حداكثر فركانس به ازاي ساختگاه‌هاي مختلف به ترتيب برابر 72/1 و 34/7 هرتز حاصل شده‌اند. در اين مطالعه همچنين با استفاده از مطالعات گذشته، سرعت موج برشي در 30 متر بالايي تعيين و به كمك آيين‌نامه‌هاي مختلف، نوع خاك ساختگاه‌ها طبقه‌بندي شده‌اند. اگر تقسيم بندي بر اساس فركانس غالب ساختگاه با تقسيم بندي بر اساس سرعت موج برشي در 30 متر بالايي گزارش شده توسط مركز تحقيقات راه، مسكن و شهرسازي مقايسه شود، اختلافات قابل توجهي مشاهده مي‌شود. اين اختلاف مي‌تواند ناشي از عدم قطعيت در سرعت موج برشي گزارش شده و هم در فركانس غالب تخمين زده شده باشد.