محيط‌هاي رسوبي و گسترش رخساره‌هاي تبخيري انيدريت قاعده‌اي سازند آسماري در ‏فروافتادگي دزفول و پيرامون آن، جنوب‌باختري ايران

سازند آسماري متشكل از رخساره‌هاي كربناته و گاهي تبخيري در زمان اليگوميوسن نهشته شده است. واحد تبخيري كه در بخش پاييني سازند آسماري ‏قرار دارد انيدريت قاعده‌اي ناميده مي‌شود. به منظور بررسي و ارائه مدل رسوبي اين واحد تبخيري، انيدريت قاعده‌اي و رخساره‌هاي همراه در برش‌هاي ‏سطحي و نگارهاي چاه‌پيمايي در فروافتادگي دزفول بررسي شدند. با بررسي هفت برش سطحي در تاقديس‌هاي بنگستان، سفيد، آسماري و اناران، هفت ‏ريزرخساره كربناته از دو زير محيط پهنه‌ي كشندي و لاگون در قاعده سازند آسماري شناسايي شدند. اين رخساره ها متعلق به محيط رمپ داخلي مي‌باشند. ‏رخساره انيدريت شامل يك توده تبخيري مجزا و بدون اجزاء كربناته مي‌باشد. در اين واحد تبخيري دو بافت ريز بلور (آلاباستر) و درشت بلور ‏‏(پورفيروبلاست) تشخيص داده شده، كه از تبديل انيدريت به ژيپس به وجود آمده است. با توجه به بررسي و تفسير نگارهاي گاما، نوتروني، صوتي و ‏چگالي 20 چاه از 15 ميدان نفتي فروافتادگي دزفول مشخص شد كه انيدريت و هاليت در قاعده‌ي سازند آسماري نهشته شده اند. انيدريت در بيش‌تر ‏چاه‌هاي فروافتادگي دزفول و هاليت با مقدار كمي انيدريت در سه چاه كه در مركز حوضه فروافتادگي دزفول مي‌باشد، حضور دارند. بر اساس نتايج حاصل ‏از بررسي نگارهاي چاه پيمايي و ريزرخساره‌هاي سازند آسماري، مدل محيط رسوبي انيدريت قاعده‌اي نشان از يك محيط رسوبي آب كم عمقحوضه كم ‏عمق مي‌باشد.‏