بررسي رفتارسرمايه گذاران در انتخاب پرتفوي سهام (رويكرد مالي كلاسيك يا رويكرد مالي رفتاري)

رفتارسرمايه‌گذاران به ‌عنوان كساني‌كه داراي رفتارهاي عقلايي مي باشند به -دنبال بهينه‌سازي سود، همه‌چيز دان و بي‌نهايت منطقي مي‌باشند؛ در دنياي واقعي به ‌سختي قابل درك و فهم مي‌باشد. حتي با فرض اين‌كه سرمايه‌گذاران واقف به همه چيز هستند، اين واقعيت كه آن‌ها ممكن است مجبور باشند در فرآيندهاي جستجوي اطلاعات، تعامل داشته باشند و اين‌‌كه ممكن است داراي محدوديت عقلايي باشند، ناديده گرفته شده است. مطالعات انجام شده در كشور جهت تبيين رفتار ذي‌نفعان در بورس اوراق بهادار يا صرفاً مالي كلاسيك و يا صرفاً مالي رفتاري بوده و متغيرهاي واسطه‌اي و تعديل‌گر تأثيرگذار بر اين رويكردها مورد بررسي قرار نگرفته‌اند. بنابراين خلاء پژوهش جامعي كه سهم هر دو رويكرد را در تصميم‌گيري تمامي ذي‌نفعان بورس به‌ طور هم زمان بررسي كند، احساس گرديد. هدف اين پژوهش بررسي جايگاه دو رويكرد مالي رفتاري و مالي كلاسيك در نظام تصميم‌گيري جهت انتخاب پرتفوي سهام مي باشد، تا مشخص شود كه بازيگران بازار سرمايه بيشتر بر اساس كدامين ديدگاه در اين بازار رفتار مي نمايند. جامعه آماري اين پژوهش كليه كارگزاران بورس اوراق بهادار، خريداران سهام اعم از اشخاص حقيقي و حقوقي تحليل‌گران بازار سرمايه و شركت‌هاي سرمايه‌گذاري فعال در بورس مي باشند. براي آزمون فرضيه‌ها از آمار توصيفي و آزمون ويلكاكسون استفاده گرديد. نتايج بررسي‌ها نشان داد كه هيچ‌كدام از سه گروه مورد بررسي، پيروي كاملي از رويكرد خاصي نداشته‌اند و در اين در حالي است كه رويكرد مالي كلاسيك داراي ميانگين بالاتري بوده است.