مباني مناسبات امنيت فرهنگي متعالي و آزادي فرهنگي متعالي

يكي از مسائل ضروري اجتماعات انساني، تنظيم نسبت امنيت با آزادي است. شناخت ديدگاه اسلام در مورد نسبت امنيت و آزادي نيز ميتواند در تنظيم نسبت يادشده راه‎گشا واقع شود. اين مقاله درصدد است تا نسبت ميان امنيت فرهنگي متعالي و آزادي فرهنگي متعالي از منظر قرآن و روايات را تبيين نمايد. در اينراستا، آيات و احاديث مربوطه با استفاده از روش استنباطي استنادي در چارچوب نظريهي استخدام، با كاربست ابزار برهان خلف بررسي شده است. اين نشان ميدهد كه از ديدگاه اسلام هيچ‎يك از امنيت فرهنگي متعالي و آزادي فرهنگي متعالي، بر ديگري تقدم ندارند؛ بلكه ميان آندو، رابطه‎اي تعاملي و تلازمي برقرار است. نتيجهي چنين نسبتي، بهوجودآمدن استخدام دوطرفهي عادلانه در جامعه است كه ضمن حفظ منافع و مصالح جامعه و حفظ حقوق و آزادي‎هاي فرهنگي قانوني شهروندان در جامعه، تعالي اخروي آنان را نيز تأمين ميكند.