نقش زنان در تحقق الگوي اسلامي ايراني پيشرفت: ظرفيت‌ها و موانع

هدف پژوهش حاضر بررسي موانع ساختاري موجود براي بهره‌گيري بيشتر از منابع سرمايه‌اي زنان در پيشرفت و نقش‌آفريني آنان در اقتصاد مقاومتي و نيز نقش و ظرفيت زنان در تحقق الگوي پيشرفت اسلامي ايراني بوده است. در اين راستا، نظريه توانمندسازي زنان با نگاه اجمالي بر نظريه اقتصاد سياسي آمارتياسن مورد بحث قرار گرفته و با توجه به اهميت اقتصاد مقاومتي و اهداف پيشرفت اقتصادي، به تبيين نقش زنان يا مزيت نسبي ايران در حوزه زنان براي پيشبرد اقتصاد مقاومتي پرداخته شده است. همچنين وضعيت كنوني زنان در امر پيشرفت ايران مورد بحث قرار گرفته و راهكارهايي براي ظرفيت‌يابي جهت مشاركت زنان در امر پيشرفت ارائه شده است. پژوهش حاضر با استفاده از روش تحليلي توصيفي و داده‌هاي اخذ شده از مركز آمار ايران، وزارت كشور، مجلس شوراي اسلامي به تبيين ظرفيت زنان در تحقق الگوي اسلامي ايراني پيشرفت و موانع منبعث از ساختار اقتصادي (رانتير دولتي)، ساختار سياسي و فرهنگي پرداخته است. نتايج حاكي از آن است كه تمركز بر بعد زنان به مثابه منابع (سرمايه‌هاي انساني، اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي) كشور، تحول در بعد نقش نمادين آنها براي تحول فرهنگي مبتني بر الگوي مصرف در جامعه را نيز به ارمغان مي‌آورد. بدين ترتيب، بنابر نظريه توانمندسازي زنان، يكي از مسائل الگوي پيشرفت اسلامي ايراني، پيشرفت نامتوازان و عدم توزيع مناسب منابع قدرت و ثروت در كشور است. در مجموع، مهمترين عامل در اتلاف و عدم توجه به سرمايه زنان در پيشرفت، به ساختار اقتصادي متكي به نفت ايران بازمي‌گردد.