آثار مستقل و تركيبي سياست‌هاي قيمت‌گذاري تراكم و بهبود سيستم اتوبوس‌راني در استفاده از خودروي شخصي در سفرهاي شغلي به محدودۀ زوج-فرد تهران

در پژوهش حاضر، سياست قيمت‌گذاري تراكم با عوارض متغير نسبت به وقت از روز، به‌عنوان سياست مديريتي دفعي و بهبود سيستم اتوبوس‌راني از طريق اعمال دو سياست كاهش زمان سفر اتوبوس و كاهش فاصله‌ي ايستگاه اتوبوس تا محل كار، به‌عنوان سياست‌هاي تشويقي بررسي شده‌اند. با استفاده از رجحان بيان شده، ۲۳۱ نفر از شاغلان محدوده‌ي زوج ـ فرد شهر تهران نسبت به سياست‌هاي موردنظر، مدل لوجيت آشيانه‌يي انتخاب وسيله‌ي سفر ساخته و اثرات مستقل و تركيبي سياست‌ها برآورد شده است. نتايج نشان داده‌اند كه سياست قيمت‌گذاري تراكم در ساعات ۳۰:۶ تا ۹ صبح، اگر به‌صورت تركيبي با سياست كاهش فاصله‌ي ايستگاه اتوبوس تا محل كار اعمال شود، مي‌تواند تا ۰٫۴۹ سهم گزينه‌ي خودروي شخصي در ساعات مذكور را كاهش دهد. همچنين مي‌توان به سياست‌هاي پيشنهادي پژوهش حاضر به‌عنوان جايگزيني براي طرح زوج ـ فرد شهر تهران توجه كرد.