تشخيص آسيب در سازه ها با استفاده از اطلاعات مودال بسط يافته و ماشين يادگيري كرانه يي

در نوشتار حاضر، روش نويني براي تشخيص محل و ميزان آسيب در سازه‌ها ارائه شده است. در روش پيشنهادي از اطلاعات مودال سازه، شامل بسامد و شكل مودي استفاده شده است. با توجه به محدوديت موجود در تعداد حس‌گرهاي به‌كار رفته در سازه، براي به‌دست آوردن اطلاعات مودال نسبت به مدل اجزاء محدود، اطلاعات مودال به‌دست آمده از حس‌گرها با استفاده از روش كاهش بهبود يافته، بسط داده شده و به‌عنوان ورودي براي آموزش ماشين يادگيري كرانه‌يي به‌كار رفته است. براي نمايش كارايي روش ارائه شده از ۳ مثال عددي، شامل: خرپاي مستوي، تير سراسري و قاب ۴ طبقه استفاده شده است. همچنين اثر وجود نوفه در اطلاعات مودال نيز بررسي شده است. نتايج به‌دست آمده بيانگر كارايي روش ارائه شده در تشخيص محل و ميزان آسيب با استفاده از اطلاعات مودال به‌دست آمده از تعداد محدودي حس‌گر است كه ممكن است نوفه نيز داشته باشند.