بررسي تأثير درصد رطوبت در مقاومت كششي و طاقت شكست خاك رس هسته ي سدهاي خاكي

طبق آمار حدود يك‌سوم علت خرابي سدهاي خاكي، فرسايش داخلي بوده است. شكست هيدروليكي و فرسايش داخلي، دو پديده‌ي وابسته به يكديگر هستند. شكست هيدروليكي موجب ايجاد ترك و توسعه‌ي آن مي‌شود. عبور آب از داخل ترك‌هاي ايجادشده باعث شسته شدن مصالح و وقوع فرسايش داخلي مي‌شود. يكي از روش‌هاي مطالعه‌ي شكست هيدروليكي، استفاده از مفاهيم مكانيك شكست است. طاقت شكست، يكي از پارامترهاي مهم در مكانيك شكست است كه با روش‌هاي آزمايشگاهي مانند استاندارد A‌S‌T‌M E399 قابل تعيين است. سد بيدواز، يك سد خاكي سنگريزه‌يي با هسته‌ي رسي مايل است. حدود ۷٫۵ سال بعد از شروع اولين آبگيري، فروافتادگي در رويه‌ي سد مشاهده شد. پديده‌ي شكست هيدروليكي به‌عنوان يكي از علل اصلي شروع فرسايش داخلي در سد بيدواز مطرح بوده است. در نوشتار حاضر، با كمك روش ارائه‌شده در دستورالعمل استاندارد ۳۹۹A‌S‌T‌M E، پارامترهاي مكانيك شكست خاك هسته‌ي سد بيدواز و معيار شكست هيدروليكي براي خاك مذكور ارائه شده است.