بررسي رابطه خودتنظيمي و عزت نفس با تعلل ورزي تحصيلي دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه

The Relationship between Self-regulation and Self-esteem with Academic Procrastination among Female Second Grade High School Students

هدف اين پژوهش به منظور تعيين رابطه خودتنظيمي و عزت نفس با تعلل ورزي تحصيلي دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه نظري انجام شد. روش روش تحقيق از نظر هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي - همبستگي بوده و جامعه آماري اين پژوهش را دانش آموزان دختر متوسطه نظري (دوره دوم) شهر خوي، به تعداد 1933 نفر (مشغول به تحصيل در 13 مدرسه) تشكيل مي دادند. نمونه آماري با استفاده از جدول مورگان به طريق نمونه گيري تصادفي خوشه ايبه تعداد 322 نفر انتخاب شدند. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي خودتنظيمي پينتريچ و ديگروت (1990) عزت نفس آيزنك (1987) و تعلل ورزي سولومون و راث بلوم (1984) كه از روايي و پايايي معتبري برخوردار بودند، استفاده شد. بااين وجود جهت حصول اطمينان مجددا روايي صوري آن توسط اساتيد متخصص تاييد و پايايي پرسشنامه ها از طريق ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب 0/824، 0/895 و 0/874 به دست آمد. يافته ها تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه بين تعلل ورزي تحصيلي دانش آموزان دختر با خودتنظيمي (0/266-) و عزت نفس (0/408-) آنان رابطه منفي و معني داري وجود دارد (0/01>P). همچنين رابطه منفي معني داري بين تعلل ورزي تحصيلي دانش آموزان با راهبرد شناختي (0/01>، 0/321-=r) و راهبرد فراشناختي (0/05>، 0/117-=r) مشاهده شد. نتايج تحليل رگرسيون نيز نشان داد كه متغيرهاي خودتنظيمي (0/23-=β) و عزت نفس (0/38-=β) به طور معني داري تعلل ورزي دانش آموزان را پيش بيني مي كنند (0/01>P). نتيجه گيري آموزش راهبردهاي خودتنظيمي و افزايش عزت نفس در دانش آموزان دختر مي تواند نقش موثري در كاهش تعلل ورزي آنان داشته باشد.

Objective This study aimed to investigate the relationship between self-regulation and self-esteem and academic procrastination among female second grade high school students. Methodology This was applied descriptive-correlation study. The population consisted of all female high school students in Khoy city (N= 1933). Using Morgan table and cluster random sampling method, 322 students were selected as sample. The Pentrich and DeGroot’s Self-regulation Questionnaire (1990), Eysenck's Self-esteem Questionnaire (1987), and Solomon and Roth Blum’s Procrastination questionnaire (1984) were used as research tools. The face validity of these questionnaires was confirmed by professors; the reliability of these questionnaires was determined by Cronbach's alpha coefficient to be 0.824, 0.895, and 0.874, respectively. Findings The analysis of data using Pearson correlation coefficient showed that there was a negative and significant correlation between academic procrastination and self-regulation (-0.266) and self-esteem (-0.408) of female students (P<0.01). Also, there was a significant and negative correlation between students' academic procrastination and cognitive strategy (r =- 0.321, P < 0. 01) and meta-cognitive strategy (r = -0.117, P<0.05). The results of regression analysis showed that the self-regulation (β = -0.23) and self-esteem (β = -0.38) predicted significantly the students’ academic procrastination (P <0.01). Conclusion The instruction of self-regulation strategies and increasing the self-esteem of female students may reduce their academic procrastination.