اثربخشي بازي درماني گروهي بر مهارت هاي اجتماعي و عملكرد حافظه دانش آموزان دبستاني دختر داراي اختلال يادگيري خاص

The Effectiveness of Group Play Therapy on Social Skills and Memory Performance of Primary School Girl Student’s with Specific Learning Disorder

اختلالات يادگيري از عوامل مهم افت تحصيلي برخي از دانش آموزان است و تعيين روش هاي درماني مناسب مي تواند باعث موفقيت تحصيلي آنها و افزايش احساس عزت نفسشان شود. از اين رو هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي بازي درماني گروهي بر مهارت هاي اجتماعي و عملكرد حافظه دانش آموزان دختر با اختلال يادگيري خاص مي باشد.روش : اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي (پيش آزمونپس آزمون با گروه كنترل) بود. جامعه آماري تحقيق را كليه دانش آموزان دختر مقطع ابتدايي شهر اهواز تشكيل داده و نمونه نيز شامل 30 دانش آموز دختر كه داراي ملاك هاي تشخيص اختلال يادگيري خاص براساس آزمون هوشي تجديد نظر شده وكسلر براي كودكان (1974) و براساس مقياس مهارت هاي اجتماعي گرشام و اليوت (1990) داراي نقص در مهارت هاي اجتماعي تشخيص داده شدند، بودند و به صورت تصادفي ساده انتخاب و به قيد قرعه در دو گروه 15 نفري قرار گرفتند. شركت كنندگان در گروه آزمايش به مدت 10 جلسه 60 دقيقه اي تحت بازي درماني گروهي قرار گرفتند. پس از پايان برنامه آموزشي هر دو مقياس براي هر دو گروه اجرا گرديد.يافته ها: نتايج نشان داد بازي درماني گروهي موجب بهبود مهارت هاي اجتماعي در ابعاد همكاري، ابراز وجود، خويشتن داري و ارتقاي عملكرد حافظه كوتاه مدت در ابعاد ديداري و شنيداري، در گروه آزمايش شده است.نتيجه گيري: با توجه به يافته ها، مداخله بازي درماني با هدف توانبخشي شناختي دانش آموزان داراي اختلال يادگيري، در بهبود كاركردهاي اجرايي آنها موثر و مكمل درمان بوده و از اين رو اجراي بازي درماني گروهي توسط كارشناسان مجرب به عنوان يك برنامه فوق العاده در جهت بهبود شرايط دانش آموزان دختر با اختلال يادگيري خاص توصيه مي شود.

Learning disorders is one of the important factors in the academic failure of some students and determining appropriate therapeutic methods can solve their educational problems and increase their sense of self-esteem. Therefore, the purpose of present study was to investigate the effectiveness of group play therapy on social skills and memory performance of Primary school girl students with specific learning disorder. Methods: This research method was quasi-experimental (pre-test and post-test with control group). The statistical population consisted of all primary school girl students of Ahvaz in the academic year 2016-2017. 30 students who had criteria for diagnosis of Specific learning disorder based on the revised IQ test for children (1974) and social skills scale Gresham and Elliot (1990) had social skills defects, were randomly selected and randomly assigned to two groups of 15 were placed. Participants in the experimental group received group play therapy for 10 sessions of 60 minutes. After the end of the educational program, both scales were implemented for both groups. Results: The results showed that group play therapy improvement of social skills in the dimensions of cooperation, self-expression and self-control and improving the memory of short-term visual and auditory memory in the experimental group. Conclusions: According to the findings, intervention of play therapy with the aim of cognitive rehabilitation of students with learning disorder is effective in improving their executive functions and complementary therapies and hence, performing group play therapy, as a perfect interventional program, is recommended by skilled experts in order to improve the conditions of girl students with specific learning disorder.