مدل ظرفيت جذب در سازمان‌هاي دانش بنيان دفاعي با رويكرد آينده‌پژوهي

هدف اصلي اين پژوهش ارائه مدل ظرفيت جذب در سازمان هاي دانش بنيان دفاعي با رويكرد آينده‌پژوهي مي باشد. روش پژوهش، آميخته اكتشافي بوده كه در مرحله نخست مطالعه اي كيفي (آينده پژوهي دلفي) و مدل پژوهش جهت بررسي كمّي در مرحله بعد طراحي شده است. به منظور بررسي ابعاد و مولفه ها پيشنهادي مدل اوليه از جامعه آماري شاملخبرگان دانشگاهي، مديران و روسا استفاده گرديد. همچنين به منظور بررسي مدل پيشنهادي از جامعه آماري شامل كاركنان سازمان هاي دانش بنيان دفاعي واقع در استان‌هاي تهران و البرز (تعداد 300 نفر) به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده استفاده شد. پژوهش حاضر از نوع توصيفيپيمايشي و ابزار گردآوري داده ها پرسش نامه بوده و براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار تحليل آماري Excel 2013، SPSS 24،SmartPLS استفاده گرديد. بر اساس مباني نظري و پيشينه پژوهشي پرسش نامه پژوهشگر ساخته با 9 بُعد، 38 مولفه تهيه گرديد. برابر نتايج بدست آمده از مدل پژوهش مي توان بيان كرد كه مدل پيشنهادي مورد تأييد بوده و همچنين بر اساس شدت تاثير بين مولفه هاي مدل در جدول 6، تشخيص بر عملكرد مطلوب، جذب بر عملكرد مطلوب به ترتيب كمترين ضريب تاثير را دارند. در حاليكه محيط بيروني بر عوامل سازماني و محيط بيروني بر يكپارچگي، تحول، پيكربندي بيشترين ضريب تاثير را دارند. همچنين تاثير بهره برداري بر عملكرد مطلوب، تاثير جذب بر عملكرد مطلوب، تاثير تشخيص بر عملكرد مطلوب در سطح اطمينان 95 درصد (سطح معناداري 5 درصد) معنادار نمي باشند.