تأثير انواع تمرينات چشم ساكن بر اجراي مهارت ضربه زدن با پاي كودكان داراي تبحر حركتي بالا

The Effect of Different Types of Quiet Eye Training on Kicking Skill in Children with High Motor Proficiency

مقدمه: انسان از بينايي براي تشخيص اطلاعات درباره محيط تكليف استفاده مي‌كند. مطالعات نشان داده است كه طول دوره چشم ساكن (مدت زمان آخرين تثبيت قبل از اجراي حركت)، عملكرد حركتي و كارايي در تعدادي از تكاليف، با استفاده از تمرينات چشم ساكن بهبود مي‌يابد. پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير انواع تمرينات چشم ساكن بر مدت چشم ساكن و اجراي مهارت ضربه زدن با پاي كودكان داراي تبحر حركتي بالا انجام شد. مواد و روش‌ها: در اين تحقيق، 45 دانش‌آموز پسر 7 تا 10 سال داراي تبحر حركتي بالا، با اجراي مرحله پيش‌آزمون، به صورت همگن در سه گروه تمرينات چشم ساكن پايه، كوتاه‌مدت و بلندمدت قرار گرفتند. مطالعه شامل مراحل پيش‌آزمون، اكتساب و پس‌آزمون بود. شركت‌كنندگان در مرحله پيش‌آزمون اقدام به زدن چهار شوت فوتبال (آزمون Christian Moore تعديل شده) كردند. مرحله اكتساب در 12 جلسه و هر جلسه 10 كوشش انجام گرفت. پس از اتمام آخرين جلسه تمريني، شركت‌كنندگان در مرحله پس‌آزمون اقدام به زدن چهار شوت فوتبال نمودند. در هر يك از مراحل، اطلاعات بينايي به كمك دستگاه رديابي چشم و دقت شوت فوتبال توسط محقق ثبت گرديد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي Paired t و One-way ANOVA مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: انواع تمرينات چشم ساكن، تأثير معني‌داري بر دقت شوت فوتبال و طول دوره چشم ساكن كودكان با تبحر حركتي بالا داشت (001/0= P)، اما تفاوت معني‌داري بين تمرينات چشم ساكن بلندمدت، كوتاه‌مدت و پايه در دقت شوت فوتبال و طول دوره چشم ساكن مشاهده نگرديد (050/0 < P). نتيجهگيري: با توجه به تأثير انواع تمرينات چشم ساكن بر طول دوره چشم ساكن و دقت شوت، به مربيان و معلمان ورزش پيشنهاد مي‌گردد كه توجه ويژه‌اي به اين نوع تمرينات در كار كردن با كودكان داراي تبحر حركتي بالا داشته باشند.

Introduction: The human uses vision to detect information about the task environment. Studies have shown that duration of quiet eye, motor performance, and efficiency in a number of tasks has improved using quiet eye training. The current study was to assess the effects of different types of quiet eye training on quiet eye and kicking skill in children with high motor proficiency. Materials and Methods: In this study, 45 boy students with high motor proficiency with age range of 7 to 10 years by performing a pretest phase, homogeneously divided in to three groups of baseline, and short-term and long-term quiet eye training. The study included pretest, acquisition, and posttest phases. In the pretest phase, the participants performed 4 soccer shots (Modified Christian Moore's Shot Test). The acquisition phase was done in 12 sessions, and 10 trials in per session. At the end of the last training session, the participants performed 4 soccer shots in the posttest phase. In each phase, visual information was recorded by the eye tracking system, and the accuracy of the soccer shot was recorded by the researcher. Data were analyzed using paired sample t-test and one-way ANOVA. Results: The different types of quiet eye training had a significant effect on accuracy of soccer shot (P = 0.001) and the duration of quiet eye (P = 0.001) of children with high motor proficiency. But there was no significant difference between each of the types of quiet eye training on the accuracy of soccer shot and the duration of quiet eye (P > 0.05 for both). Conclusion: According to the results, based on the effect of different types of quiet eye training on the quiet eye and the accuracy of shooting, it is suggested that coaches and sports teachers should pay special attention to such training in working with children with high motor proficiency.