بررسي نقش هوش معنوي در رهبري تحول آفرين

اينكه انسان بتواند معنايي با ارزش در زندگي خود و براي همه جوانب آن بيابد، به يك سازه جديد از هوشمندي تحت عنوان هوش معنوي نياز دارد. از ميان موجودات تنها انسان از هوش معنوي برخوردار است. هوش معنوي يكي از اجزاي اصلي و ضروري رهبري اثربخش به خصوص رهبري تحول‌آفرين است كه بر تصميمات راهبردي سازمان اثر مي‌گذارد. هدف از اين تحقيق بررسي نقش هوش معنوي در موفقيت رهبر تحول‌آفرين است. روش تحقيق در پژوهش حاضر از لحاظ هدف، كاربردي و به لحاظ جمع‌آوري داده‌ها، توصيفي−پيمايشي است. داده‌هاي پژوهش از بين نمونه 180 نفر از كاركنان و مديران وزارت اقتصاد و دارايي به صورت نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي جمع‌آوري و فرضيه‌ها و الگوي مفهومي به ترتيب با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و مدل‌سازي معادلات ساختاري مورد آزمون قرار گرفته‌اند. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد كه الگوي مفهومي پژوهش از برازش خوبي برخوردار بوده و نقش هوش معنوي در رهبري تحول‌آفرين مثبت و معنادار است. با توجه به يافته‌هاي اين تحقيق مي‌توان نتيجه گرفت كه افزايش هوش معنوي افزايش تحول‌آفريني رهبري را به همراه دارد و رهبران مي‌توانند با به كارگيري ويژگي‌هاي هوش معنوي بر افكار و باورهاي كاركنان نفوذ كرده و پيروان خود را به سمت اهداف متعالي هدايت كنند. رهبر مي‌تواند تغييرات اساسي را در رفتار و مديريت خود داده و از اين طريق منجر به ايجاد تحول در سازمان و تغييرات بنيادي در رفتار كاركنان شود.