بررسي تحليلي «مديريت دانش» از ديدگاه اسلام با تكيه بر آيات قرآن و روايات اهل بيت‌ (ع) و نقش آن در توسعه مديريت اسلامي دانش‌محور

امروزه تأكيد بر دانش و اطلاعات از اساسي‌ترين مشخصه‌هاي سازمان‌هاي هوشمند به‌شمار مي‌رود. بي‌ترديد، توجه همه‌جانبه به علوم سازماني، موجب تعالي نيروهاي انساني درون سازمان‌ها و نيروي محركي براي دستيابي به اهداف بلندي است كه جوامع براي تعالي و رشد خود ترسيم كرده‌اند. يكي از اين علوم سازماني، «مديريت دانش» است. «مديريت دانش» فرايندي نظام‌مند در احصا، ذخيره‌سازي، بازيابي و توزيع دانش افراد درون سازمان براي استفاده همگاني به منظور ارتقاي كيفيت و كارايي در تصميم‌گيري‌هاست. در اين ميان، حافظه و سابقه تاريخي جوامع در روي آوردن به چنين رويكردهايي از جايگاه بالايي برخوردار است؛ بدين‌معنا كه ارزش و اهميت بالايي كه جوامع به طور ذاتي براي علم و دانش قائل هستند، خود زمينه‌ساز اقبال شايسته‌تر به اين علوم خواهد بود. اين مقاله كوشيده است تا با تكيه بر آيات نوراني قرآن و روايات ائمه معصوم عليهم السلام ريشه‌هاي ديني دانش و روند منطقي را، كه امروزه از آن به نام «مديريت دانش» نام برده مي‌شود، بررسي و تحليل كند.