تاثير 12 هفته تمرين تداومي با شدت متوسط (MICT) بر فاكتورهاي التهابي و آنژيوژنزي بافت چربي احشايي و زير پوستي موش هاي صحرايي چاق: يك مطالعه نيمه تجربي

THE EFFECT OF 12 WEEKS OF MODERATE INTENSITY CONTINUOUS TRAINING (MICT) ON INFLAMMATORY an‎d ANGIOGENESIS FACTORS OF VISCERAL an‎d SUBCUTANEOUS ADIPOSE TISSUE IN OBESE RATS: A SEMI-EXPERIMENTAL STUDY

پيش زمينه و هدف فعاليت بدني با تعديل آنژيوژنز در بافت چربي، پروفايل متابوليكي كل بدن را تحت تاثير قرار مي دهد. لذا، هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير 12 هفته تمرين تداومي با شدت متوسط بر مقادير VEGF، PEDF و PAI-1 بافت چربي احشايي و زير پوستي موش هاي چاق بود. مواد و روش كار 15 سر موش نر نژاد ويستار، ابتدا به 2 گروه تغذيه با غذاي پر چرب (10 سر) و تغذيه با غذاي استاندارد (5 سر) تقسيم شدند. پس از 12 هفته، مجددا گروه تغذيه با غذاي پر چرب به 2 گروه تمرين تداومي با شدت متوسط و كنترل رژيم غذايي پر چرب تقسيم شدند. برنامه تمريني به مدت 12 هفته، 5 جلسه در هفته و با شدت 60-50 درصد حداكثر سرعت اجرا شد. مقادير VEGF، PEDF و PAI-1 بافت چربي زير پوستي و احشايي به روش الايزا اندازه گيري شد. تجزيه و تحليل داده ها با آزمون آماري t همبسته و ANOVA يك راهه انجام شد (05/0≥P). يافته ها 12 هفته رژيم غذايي پر چرب سبب افزايش معنا دار و 12 هفته تمرين تداومي با شدت متوسط باعث كاهش معنا دار وزن رت ها شد. مقادير VEGF چربي زير پوستي و احشايي در گروه تمرين تداومي با شدت متوسط نسبت به گروه كنترل رژيم غذايي پر چرب افزايش معناداري داشت (P= 0.008). مقادير PEDF چربي زير پوستي(P= 0.001) و PAI-1 چربي احشايي (P= 0.002) در گروه تمرين تداومي با شدت متوسط نسبت به گروه كنترل HFD كاهش معناداري داشت. بحث و نتيجه گيري تمرين هوازي با شدت متوسط اختلالات آنژيوژنزي ناشي از هايپرتروفي بافت چربي به ويژه بافت چربي احشايي كه سبب ترشح فاكتورهاي التهابي مي شود را بهبود مي بخشد كه اين عمل نقش به سزايي در كنترل تخريب متابوليكي چاقي دارد.

Background & Aims: Physical activity by modulating angiogenesis in adipose tissue, effects on the entire body metabolic profile. Therefore, the aim of this study was to investigate the effect of 12 weeks of moderate intensity continuous training on VEGF, PEDF and PAI-1 of visceral and subcutaneous adipose tissue in obese rats. Materials & Methods: 15 male Wistar rats were divided into 2 groups of high fat diet (n= 10) and rat fed with standard food (n=5). After 12 weeks, the high-fat diet group again divided into 2 MICT and control high-fat diet groups. The training program was performed for 12 weeks, 5 sessions per week, with a speed of 60-50% of maximum speed. VEGF, PEDF and PAI-1 levels of subcutaneous and visceral fat were measured by ELISA method. Data were analyzed by independent t-test and one-way ANOVA (P≤0.05). Results: 12 weeks of high-fat diet significantly increased and 12 weeks of MICT significantly decreased the weight of the rats. The levels of subcutaneous and visceral fat VEGF in the MICT group were significantly higher than the control high-fat diet group (P= 0.008). PEDF values of subcutaneous fat (P= 0.001) and PAI-1 values of visceral fat (P= 0.002) in the MICT group were significantly lower than the control high-fat diet group. Conclusion: Moderate-intensity continuous training improves the angiogenesis disorders due to adipose tissue hypertrophy; especially visceral adipose tissue that secretes inflammatory factors. This action has a significant role in controlling the metabolic disorder of obesity.