يش‌بيني مشكلات بين شخصي افراد بر اساس سبك‌هاي دلبستگي با توجه به نقش واسطه‌اي شفقت خود در زوجين شهر تهران

Predicting interpersonal problems based on the attachment styles regarding the meditating role of self-compassion in couples in Tehran

مشكلات بين شخصي نتيجه تاريخچه دلبستگي افراد است. در نظريه‌ي دلبستگي، انسآنها با نيازهاي ارتباطي پايه براي شكل دادن پيوند قوي با يك موضوع دلبستگي كه امنيت، صميميت و حمايت را فراهم مي‌كند، هدف گذاري شده اند. پژوهش‌هاي قبلي نشان داده است كه شكل‌هاي مختلف مشكلات بين شخصي با سبك‌هاي متفاوت دلبستگي مطابقت دارد. هدف پژوهش حاضر بررسي مشكلات بين شخصي افراد بر اساس سبك‌هاي دلبستگي با توجه به نقش واسطه‌اي شفقت در زوجين بود. براي اين منظور طي يك پژوهش توصيفي از نوع همبستگي، 200 زوج از شهر تهران به شيوه ي نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و از نظر سبك‌هاي دلبستگي، خود شفقت ورزي، مشكلات بين فردي مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج تحليل رگرسيون نتايج نشان داد كه خود شفقت ورزي در رابطه بين دلبستگي اضطرابي و مشكلات بين شخصي و خود شفقت ورزي در رابطه بين دلبستگي ايمن و مشكلات بين شخصي نقش واسطه‌اي دارند. هر سه متغيير سبك دلبستگي داراي رابطه خطي با مشكلات بين شخصي و خود شفقت ورزي است. همچنين ضريب بتاي استاندارد نشده براي اين متغييرها نشان مي‌دهد كه وزن متغير دلبستگي اضطرابي بيشتر از ديگر متغيرهاست. به عبارتي مي‌توان گفت كه 41 درصد از تغييرات متغير وابسته در مشكلات بين شخصي و 61 درصد اين تغييرات در متغير خود شفقت ورزي بوسيله‌اين متغير قابل پيش‌بيني است. نتايج اين پژوهش از نقش واسطه‌اي شفقت بين سبك‌هاي دلبستگي و ميزان مشكلات شخصي حمايت مي‌كند.

Interpersonal problems are the result of the people’s attachment history. In the attachment theory, humans have been designed to aim for basic relationship needs needed for forming a strong bond with an attachment subject that provides security, intimacy and support. Earlier studies show that different interpersonal problems adapt with different attachment styles. The aim of this study is to investigate the interpersonal problems of people based on their attachment styles regarding the moderating role of compassion in couples. Therefore, as a descriptive correlational study, 200 couples were chosen from Tehran through convenient sampling and their attachment styles, self-compassion, and interpersonal problems were evaluated. The results of the regression analysis demonstrated that self-compassion played as a mediator in the relationships between anxious attachment and interpersonal problems and also secure attachment and interpersonal problems. All three variables of attachment style have a linear relationship with interpersonal problems and self-compassion. What’s more, the non-standard beta coefficient for these variables show that the anxious attachment variable weighs more than the rest of the variables. In other words, it can be said that 41% of the changes in the interpersonal problems variable and 61% of them in the self-compassion variable are predicted by this very variable. The result of this study supports the mediating role of compassion amongst attachment styles and the amount of personal problems.