‌‌‌‌ماكس وبر و بازسازي منطق استعلايي كانت در منطقِ تكوينيِ علم اجتماعي

هر مجموعه‌ معرفتي، به ضرورت، از روش و منطقي تبعيت مي‌كند. وبر از بنيان‌گذاران علم اجتماعي، مدعي است كه از منطق تكويني براي اين علم استفاده مي‌كند. از سويي وي را از جمله انديشمندان نوكانتي به حساب مي‌آورند، لذا پرسش اصلي مقاله اين است كه چگونه منطقِ استعلايي كانت در منطقِ تكويني بازسازي شده است. براي پاسخ به پرسش مذكور، از روش توصيفي – تحليلي استفاده شده است. نتايج حاكي است؛ همان‌گونه كه نسبت امرِ پيشيني؛ يعني فلسفه، و امرِ پسيني؛‌ يعني علم تجربي، در منطق كانت، معيت است، بدين‌معنا كه فلسفه، امكان علم تجربي را فراهم مي‌آورد، در منطقِ وبر نيز همين مسأله جاري است؛ البته با تحولات مفهومي كه در منطق وبر شكل گرفته است. علم، گران‌بار از ارزش است. ارزش‌ها، بخشي از واقعيت را معنادار مي‌سازد. در ذيل ايده‌هاي ارزش‌گذار، نوع مثالي شكل مي‌گيرد؛ هم‌چون نومن‌هاي كانتي، تعيين حدود مي‌كند، تا امر فوق، به واسطه مفهوم امكان عيني از ديدگاه معرفت تعميمي، كافي؛ و نه ضرورت متافيزيكي، تحقق يابد.