مؤلفه‌هاي ارتباط ميان‌فردي شيعيان با اهل‌سنت از ديدگاه معصومين(عليهم السلام)؛ مورد مطالعه كتاب جامع الأحاديث الشيعه

هدف پژوهش، پاسخ به اين پرسش است كه مولفه‌هاي ارتباط ميان‌فردي شيعيان با اهل‌سنت از ديدگاه معصومين(عليهم السلام) طبق كتاب جامع احاديث الشيعه چيست؟ بنابراين، با روش تحليل محتواي كيفي عرفي و با رويكردي استقرايي، ابتدا داده‌هاي موجود، تحليل شده و با استخراج مفاهيم كليدي و مقولات اصلي و فرعي، نتيجه‌ نهايي حاصل گشت. بر اساس يافته‌هاي پژوهش، در احاديث بر شيوه‌هاي ارتباطي در دو مقوله‌ اصلي تاكيد شده؛ نخست، شيوه‌هاي ارتباطات كلامي شيعيان در تعامل با اهل‌سنت، مشتمل بر چهار مقوله‌ فرعي: جدال أحسن، تقيّه‌ زباني، فاش‌نكردن أسرار و رعايت آداب كُنش گفتاري است كه همگي بر سنجيده‌بودن كلام شيعيان در شرايط گوناگون تاكيد دارند. دوم، شيوه‌هاي ارتباطات غيركلامي شيعيان در تعامل با اهل‌سنت است كه هفت مقوله‌ فرعي: أسوه‌سازي شيعيان، تقيّۀ رفتاري، برجسته‌سازي هويت شيعي، تبليغ غيرمستقيم، همزيستي مسالمت‌آميز، ايجاد فضاي تكريم ائمه(عليهم السلام) و به كارگيري برخورد‌هاي سلبي را در بردارد. علت تنوع اين مقولات، اهميّت توجه به زمينه و شرايط ارتباط و ويژگي‌هاي مخاطب است كه شيعيان ارتباط‌گر را ملزم به انتخاب بهترين شيوه‌ ارتباط ميان‌فردي با اهل‌سنت در هر موقعيتي مي‌سازد. در پژوهش حاضر سعي شده به اين بُعد‌ از سخنان معصومين(عليهم السلام) پرداخته شود.