بررسي تأثير هوش فرهنگي و هوش سازماني بر چابكي سازماني (مورد مطالعه: سازمان تأمين اجتماعي استان فارس)

سرعت فزاينده تغييرات از يك سو و تشديد رقابت بين سازمان ها از سوي ديگر سبب شده است كه سازمان ها به دنبال راهكاري جهت انعطاف پذيري بيشتر در پاسخ به نيازها و تغييرات محيطي باشند. به نظر مي رسد حركت به سوي ايجاد سازمانهايي كه از سرعت و انعطاف پذيري بالايي در پاسخ به محيط متغير برخوردارند راه حلي حياتي و مؤثر باشد. يكي از عوامل مؤثر جهت همگام شدن با تغييرات و پاسخگويي به آن‌ها، چابكي است. اين تحقيق مي تواند با هدف بررسي مؤلفه‌هاي تأثيرگذار هوش سازماني و هوش فرهنگي بر چابكي سازماني، نقش مهمي را در اين زمينه ايفا نمايد. جامعه آماري اين پژوهش كاركنان سازمان تأمين اجتماعي استان فارس (202 نفر) مي باشند كه از اين تعداد، 115 نفر به روش نمونه گيري تصادفي ساده به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. نوع پژوهش ازنظر هدف، كاربردي و ازنظر ماهيت و روش، توصيفي است. داده هاي پژوهش از طريق پرسشنامه هاي استاندارد آلبرخت (2002) جهت هوش سازماني، پرسشنامه آنگ و همكاران (2004) جهت هوش فرهنگي و درنهايت به‌منظور سنجش چابكي سازماني از پرسشنامه گلدمن و ناگل (1991) گردآوري شده است. داده ها از طريق نرم‌افزار آماري ليزرل و SPSS تجزيه و تحليل شده اند. نتايج نشان مي دهد كه مدل تحقيق از برازش قابل قبولي برخوردار است. همچنين كليه ابعاد هوش سازماني و هوش فرهنگي به‌استثناي بعد فشار عملكرد از ابعاد هوش سازماني، بر چابكي سازماني تأثيرگذارند.