اثر پوشش گياهي بر ايجاد خرد اقليم در اكوسيستم‌هاي مناطق خشك (مطالعۀ موردي: دشت سيستان)

تغيير در سطح زمين اثراتي بر اقليم نزديك به سطح يا ميكروكليما خواهد داشت. تالاب بين المللي هامون در دهه‌هاي اخير خشك و پوشش گياهي در آن كاهش چشمگيري داشته است. آمارهاي ايستگاه سينوپتيك زابل نشان دهندۀ افزايش درجه حرارت اين محل مي‌باشد‌. براي نشان دادن نقش وضعيت سطح زمين بر ميكروكليماي نزديك به سطح در سه ميكروسايت با درصد پوشش مختلف، درجه حرارت عمق 5 سانتيمتري، سطح زمين و ارتفاع 150 سانتيمتري از سطح زمين و شارهاي حرارتي و انرژي ارزيابي و مقايسه شده است. فاصلۀ بين ميكرو سايت‌هاي مختلف پوشش گياهي حدود 20 كيلومتر و اختلاف ارتفاع بين آن­ها كمتر از 10 متر مي‌باشد. ميكروسايت A با 65 درصد پوشش گياهي در داخل تالاب هامون، ميكروسايت B با 20 درصد پوشش گياهي در اراضي رها شده و ايستگاه سينوپتيك شهرستان زابل با تقريباً 100 درصد خاك لخت به­عنوان ميكروسايت C انتخاب گرديد. براي بررسي نقش و اثر پوشش گياهي بر ميكروكليماي سطح زمين معادلۀ تعادل انرژي سطحي مورد ارزيابي قرار گرفت. آناليز داده‌ها در طول دورۀ مورد مطالعه نشان داد كه درجه حرارت در ميكروسايت C بيشتر از ساير مناطق بود. كه به تبع آن دماي درجه حرارت ارتفاع نيز در اين ميكروسايت بيشتر مشاهده كرديد. به نظر مي‌رسد كه كمبود پوشش گياهي نقش عمده‌اي در افزايش درجه حرارت هوا در ميكروسايت C داشته باشد. نتايج نشان داد كه حداكثر اختلاف دما در سه ميكروسايت مورد بررسي در ساعت 30 دقيقۀ بامداد به وقت محلي و ميزان دما حدود 2 /3 درجه سانتيگراد گرم تر از ميكروسايت‌هاي A و B بود. بررسي معادلۀ شار انرژي نشان داد كه دماي سطح زمين به­دليل تغيير در درصد پوشش سطح زمين متفاوت است و دماي ارتفاع 150 سانتيمتري وابسته به تغييرات شارهاي حرارتي سطح زمين مي‌باشد‌.