جايگاه «نشانه‌هاي شهري» در واكاوي مؤلفه‌هاي «هويت» و «فرهنگ» در سيماي شهر ايراني (مطالعه موردي: بررسي سيماي شهر شيراز)

شهر، با الگوي فرهنگ‌گرا نمي‌تواند در هر جايي از زمين پياده شود، متمركز است و هويت هر شهر كه منظر آن شهر را شكل مي‌دهد، با شهر ديگري متفاوت مي‌باشد. همچنين فضاهاي شهري مي‌توانند براي مردم، تداعي‌كننده جنبه‌هاي نمادين، فرهنگي و تاريخي باشند. چرا كالبد شهرهاي امروز مفهوم ندارند؟ چرا در شهرهاي امروز، يكسان شدن بافت شهرها، عدم تطبيق فرم ظاهري فضا و معناي آن، عدم توجه به مفهوم فرهنگ در كالبد و معنا قابل مشاهده است؟ مقاله حاضر به تبيين مؤلفه‌هاي هويتي مي‌پردازد كه از لحاظ فرهنگي مي‌توانند بر منظر و سيماي شهر تأثيرگذار باشند. روش تحقيق به صورت توصيفي تحليلي و روش جمع‌آوري اطلاعات به صورت ميداني اسنادي مي‌باشد و به عنوان نمونه موردي شهر شيراز مورد بررسي قرار مي‌گيرد. نتايج حاصل، حاكي از ضرورت توجه به نشانه‌شناسي شهري براي بازنمايي مؤلفه‌هاي هويت فرهنگي در شهرها است كه در ارتقاي كالبدي فضايي ارزش‌هاي شهري بسيار قابل توجه مي‌باشد.