ويژگي‌هاي روان‌سنجي مقياس يادگيري خودجهت‌دهي در دانشجويان

هدف از اجراي اين پژوهش، بررسي ويژگي‌هاي روان‌سنجي مقياس يادگيري خودجهت‌دهي در دانشجويان بود. طرح پژوهش از نوع همبستگي است. جامعه پژوهش شامل همه دانشجويان شهر تهران بود كه تعداد 315 نفر از دانشجويان دانشگاه آزاد به‌صورت در دسترس، انتخاب شدند و به مقياس يادگيري خودجهت‌دهي، اهداف پيشرفت ميدگلي و پرسشنامه هوش هيجاني باراُن پاسخ دادند. از نرم‌افزار SPSS22 و 8,54Lisrel و از روش‌هاي تحليل عاملي، ضريب آلفاي كرونباخ و همبستگي پيرسون براي تحليل داده‌ها استفاده شد. نتايج تحليل عاملي نشان داد كه اين مقياس از چهار عامل انگيزش يادگيري، طرح‌ريزي و اجرا، خودنظارتي و ارتباطات بين فردي ساخته شده است. بررسي روايي نشان داد كه اين سازه با هدف‌هاي تبحري، هدف‌هاي عملكردي رويكردي و تمام مؤلفه‌هاي هوش هيجاني، داراي همبستگي مثبت و معني‌دار و با هدف‌هاي رويكردي اجتنابي، داراي همبستگي منفي و معني‌دار است. اعتبار مقياس با استفاده از روش آلفاي كرونباخ براي كل مقياس، 0.91 و براي هريك از خرده مقياس‌ها به ترتيب 0.81، 0.82، 0.75 و 0.75 به دست آمد كه نشان از قابليت بالاي ابزار بود. يافته‌هاي پژوهش بيانگر اين است كه نسخه فارسي پرسشنامه يادگيري خودجهت‌دهي در جامعه دانشجويان، از ويژگي‌هاي روان‌سنجي قابل قبولي برخوردار است.