مدل تأثير علّي خودارزشيابي ‌محوري، استقلال شغلي و سرسختي شغلي بر عملكرد شغلي معلمان

پژوهش حاضر با هدف بررسي مدل تأثير علّي خودارزشيابي ‌محوري، استقلال شغلي و سرسختي شغلي بر عملكرد شغلي معلمان صورت گرفت. روش پژوهش از نوع همبستگي علّي بود. جامعه‌ آماري شامل همه معلمان شاغل در آموزش‌وپرورش شهرستان چايپاره (آذربايجان غربي) در سال تحصيلي 97-96 بود كه 306 نفر از آنها با استفاده از نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش حاضر شامل، چهار پرسشنامه سرسختي شغلي مورنو_جيمنز و همكاران (2014)، عملكرد شغلي پاترسون (1990)، خودارزشيابي‌ محوري جاج و همكاران (2003) و استقلال شغلي گانستر (1989) بودند. روايي محتوايي پرسشنامه‌ها را صاحب‌نظران تأييد كردند. پايايي دروني با آزمون آلفاي كرانباخ، براي پرسشنامه سرسختي 0.79، عملكرد شغلي 0.84، خودارزشيابي محوري 0.79 و استقلال شغلي 0.85 به دست آمد. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون و روش تحليل مسير براي ارزيابي مدل علّي با استفاده نرم‌افزارهاي SPSS  و AMOSانجام گرفت. نتايج نشان داد بين عملكرد شغلي با سرسختي شغلي، استقلال شغلي و خودارزشيابي‌ محوري رابطه‌اي مثبت، مستقيم و معني‌دار وجود دارد (0.001≥P). به‌علاوه، داده‌هاي پژوهش با مدل مفهومي پژوهش داراي برازش مناسب بود و مدل معادلات ساختاري نشان داد كه از روي سرسختي شغلي و استقلال شغلي مي‌توان عملكرد شغلي معلمان را تبيين كرد.