بررسي تغييرات الگوي مكاني كانون هاي گردوغبارداخلي خوزستان طي دهه هاي اخير

پديده گردوغبار يكي از بلاياي مهم آب وهوايي در بسياري ازكشورهاي جهان بويژه دركشورهاي واقع درمنطقه خشك ونيمه خشك ست. اين مطالعه به بررسي و شناسايي الگوي فضايي مكاني هسته‌هاي گردوغبار استان خوزستان پرداخته است. براي اين منظور داده هاي گردوغبار 20 ايستگاه سينوپتيكي از سال 1986 تا 2016 از سازمان هواشناسي كشور اخذ شده است. ، داده ها به دوره‌هاي آماري 5 ساله تقسيم شدند. سپس براي بررسي الگوي خودهمبستگي فضايي از دو شاخص هات اسپات(G*،) و شاخص موران (I) استفاده شده است همچنين براي بررسي جهش رخداد گردوغبارها از نمايه الكساندرسون (SNHT) بهره گرفته شد. نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد كه رخداد گردوغبارهاي استان خوزستان طي دوره‌هاي مختلف در بخش‌هاي غربي و جنوبي شديد‌تر بوده است. از طرفي از دوره سوم به بعد رخداد گردوغبارها به سمت دوره‌هاي اخير روند افزايشي قابل محسوسي‌تري داشته‌اند. نتايج حاصل تحليل الگوي خودهمبستگي فضايي هات اسپات بيانگر اين است كه در دوره اول تا سوم هسته‌اي گردوغبار به صورت لكه‌هايي در بخش‌هايي از مركز، شمال (بخش‌هاي از صفي آباد دزفول) و بخش‌هاي از جنوب و غرب استان خوزستان پراكنده شده است؛ در دوره‌هاي اخير هسته‌هاي فضايي گردوغبارها بيشتر بر محور نوار مرزي خوزستان با عراق تمركز يافته است.