مدل سازي پراكنش گونه زالزالك در استان چهارمحال و بختياري با استفاده از روش تحليل آنتروپي بيشينه

تعيين وضعيت پراكنش و توزيع گونه ها و زيستگاه هاي تحت اشغال آن ها از اهميت بسزايي در برنامه هاي حفاظتي و مديريت گونه ها برخوردار است، اما زمان و بودجه دردسترس، مطالعه گونه اي در مقياس وسيع را دشوار و در بسياري از موارد غيرممكن مي سازد ازاين رو در اين زمينه از روش هاي مدل سازي پراكنش گونه استفاده مي شود. مدل سازي پراكنش گونه هاي گياهي با هدف شناسايي مناطق مستعد براي اولويت بندي حفاظت و جنگل كاري حائز اهميت است اين مطالعه با هدف مدل سازي پراكنش گونه زالزالك با استفاده از روش تحليل آنتروپي بيشينه و امكنان سنجي توسعه اين گونه در استان چهارمحال و بختياري صورت گرفت بدين منظور نقاط حضور گونه از 37 سايت در سراسر استان با استفاده از روش نمونه برداري تصادفي طبقه بندي شده جمع آوري و مختصات جغرافيايي آن ها وارد نرم افزار آنتروپي بيشينه شد نقشه عوامل محيطي شامل 3 متغير توپوگرافي، 7 متغير اقليمي و متغيرهاي خاك و كاربري اراضي تهيه شدند اين متغيرها به عنوان ورودي مدل استفاده شدند و ارتباط بين داده هاي حضور با نقشه هاي 12 متغير محيطي با استفاده از نرم افزار به صورت رياضي تعريف شد سپس نقشه هاي پيش بيني پراكنش گونه با استفاده از روش مدل سازي حداكثر آنتروپي تهيه شد نتايج حاصل از ارزيابي مدل نشان داد كه مدل با سطح زير منحني پلات (AUC) برابر با 0/95 پيش بيني عالي را در مقابل برابر با 0/05 كه به معني تصادفي بودن پيش بيني است، دارا است آزمون جك نايف نياز نشان داد كه مدل در پيش بيني پراكنش گونه زالزالك موفق بوده و عوامل بيشينه دماي سالانه، ارتفاع، ميانگين دماي سالانه و ميانگين حداقل رطوبت نسبي به ترتيب بيشترين تأثير را بر حضور اين گونه در استان چهارمحال و بختياري دارند.