تأثير مداخله »كيفيت زندگي درماني« بر بار رواني مراقبان خانوادگي معتادان

Effect of the quality of life therapy intervention on the burden of the family caregivers of addicts

زمينه و هدف: اعتياد به عنوان يك بحران و يك اختلال مزمن طولاني مدت مي‌تواند منجر به تحميل بار رواني و كاهش كيفيت زندگي در مراقبان خانوادگي شود. مطالعه حاضر با هدف تعيين اثربخشي مداخله كيفيت زندگي درماني بر بار رواني مراقبان خانوادگي معتادان انجام يافته است. روش بررسي: : اين پژوهش يك كارآزمايي باليني است. جامعه پژوهش شامل كليه مراقبان خانوادگي معتادان در حال ترك در بيمارستان روان‌پزشكي بهاران شهر زاهدان در سال 1397 بودند. حجم نمونه 80 نفر بود كه به طور تصادفي به دو گروه مداخله و كنترل تقسيم شدند. مراقبان گروه مداخله هشت جلسه مشاوره گروهي مبتني بر كيفيت زندگي درماني را به صورت يك روز درميان و براساس محتواي تعيين شده دريافت كردند. قبل از مداخله و 8 هفته پس از پايان مداخله، داده‌ها به وسيله پرسشنامه بار رواني Zarit جمع‌آوري و در نرم‌افزار SPSS نسخه 21 به كمك آزمون‌هاي آماري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: قبل از مداخله بين دو گروه از نظر ميانگين نمره بار رواني تفاوت معناداري وجود نداشت (0/25=p). اما پس از مداخله، ميانگين نمره بار رواني در مراقبان خانوادگي گروه مداخله (12/92±40/10) به طور معناداري پايين‌تر از گروه كنترل (13/58±46/80) بود (P<0.01). نتيجه‌گيري: مداخله كيفيت زندگي درماني در اين مطالعه تأثير مثبت و معناداري بر كاهش بار رواني مراقبان خانوادگي معتادان داشت. بنابراين استفاده از اين رويكرد مشاوره‌اي به موازات برنامه‌هاي ترك اعتياد به منظور افزايش رفاه و سلامت روان‌شناختي مراقبان خانوادگي به ارايه‌دهندگان خدمات درماني و مراقبتي توصيه مي‌شود.

Background & Aim: Substance use as a crisis and a long-term chronic disorder can lead to psychological burden and reduce the quality of life of family caregivers. The aim of this study was to determine the effect of the quality of life therapy intervention on the burden of the family caregivers of addicts. Methods & Materials: This is a clinical trial. The research population included all the family caregivers of the recovering addicts, admitted to Baharan psychiatric hospital in Zahedan in 2018. The samples were 80 people who were randomly divided into either intervention or control group. Caregivers in the intervention group received eight sessions of group counseling based on the quality of life therapy and on the basis of the determined content, every other day. Before the intervention and eight weeks after the intervention, the data were collected using the Zarit burden questionnaire and were analyzed by statistical tests through the SPSS software version 21. Results: Before the intervention, there was no significant difference in the mean score of burden between the two groups (P=0.25). After the intervention, the mean score of family caregiver burden in the intervention group (40.10±12.92) was significantly lower than in the control group (46.80±13.58) (P<0.01). Conclusion: The quality of life therapy intervention in this study had a positive and significant effect on reducing the burden of family caregivers of addicts. Therefore, it is recommended that healthcare providers use this counseling approach along with addiction treatment programs to improve the psychological well-being of family caregivers.